speechless

[ˈspi:tʃləs]

adj.

1) аняме́лы

He was speechless with anger — Ад зло́сьці яму́ заняло́ мо́ву

2) ці́хі, маўклі́вы

Her frown gave a speechless reply — Нахму́раныя бро́вы былі е́йным маўклі́вым адка́зам

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)