*Сухавя́лка, сухоўялка ’хударлявы чалавек’ (ТС). Да сухі і вяць, вянуць, гл.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Маха́льнік ’чалавек, які падае сігналы’ (ТСБМ). Рус. маха́ло ’тс’. Да маха́ць.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

свядо́мы

1. в разн. знач. созна́тельный;

с. чалаве́к — созна́тельный челове́к;

~мыя адно́сіны да пра́цы — созна́тельное отноше́ние к труду́;

2. (преднамеренный) созна́тельный, умы́шленный;

с. падма́н — созна́тельный (умы́шленный) обма́н

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)

пігме́й

(гр. pigmaios = велічынёй з кулак)

1) прадстаўнік нізкарослых плямён у Цэнтральнай Афрыцы і Паўднёва-Усходняй Азіі;

2) перан. чалавек надта малога росту;

3) перан. нікчэмны, абмежаваны чалавек.

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)

заўзяты, ✂.

  1. Які з захапленнем займаецца чым-н., аддаецца чаму-н. або напорысты, упарты.

    • З. паляўнічы.
    • Ён быў чалавек з.: што ні задумае, даб’ецца.

  2. Які выконваецца з запалам, напружаны.

    • Заўзятая праца.
    • Заўзятая бойка.

|| наз. заўзятасць, ✂.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

арыгіна́л, ✂, м.

  1. Тое, што з’яўляецца прадметам узнаўлення, капіравання, аўтэнтык.

    • Зверыць з арыгіналам.
    • Чытаць у арыгінале.
    • А. артыкула (рукапіс, з якога робіцца набор).

  2. Непадобны да іншых, своеасаблівы чалавек, дзівак (разм.).

    • Ён вялікі а.

|| ж. арыгіналка, ✂.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

барахло́, ✂, н., зб. (разм.).

  1. Старыя непрыгодныя рэчы, а таксама што-н. дробязнае, нязначнае.

    • Мяхі з барахлом.
    • Вырабляць рознае б.

  2. перан., лаянк. Пра каго-, што-н. дрэннае.

    • Гэта не чалавек, а нейкае б.

|| прым. барахольны, ✂.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

бе́дны, ✂.

  1. Небагаты, незаможны.

    • Б. чалавек.

  2. Аднастайны, мізэрны; які мае недахоп у чым-н.

    • Бедная расліннасць.
    • Б. слоўнікавы запас.

  3. Нешчаслівы, які выклікае спачуванне да сябе.

    • Беднае дзіця.

  4. Танны, просты.

    • Б. гардэроб.
    • Бедная вопратка.

|| наз. беднасць, ✂.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

работнік, ✂, м.

  1. Той, хто працуе; працаўнік.

    • Ён — добры р.

  2. Чалавек, які працуе дзе-н., займаецца якой-н. дзейнасцю.

    • Адказны р.
    • Работнікі друку.

  3. Наёмны рабочы, парабак (уст.).

    • Гаспадар і р.

|| ж. работніца, ✂.

|| прым. работніцкі, ✂.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

разважны​1 ✂ прым.

  1. Якому ўласціва развага, роздум; разважлівы.

    • Дзядзька — чалавек р.: спачатку падумае, а потым скажа.

  2. Які змяшчае ў сабе павучанне, параду і пад.

    • Разважнае слова.

  3. Спакойны, паважны, размераны.

    • Ісці разважным крокам.

|| наз. разважнасць, ✂.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)