урабля́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле дзеясл. урабляць — урабіць (у 1 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

уратава́нне, ‑я, н.

Разм. Дзеянне паводле знач. дзеясл. уратаваць і уратавацца.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ускаламу́чванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле дзеясл. ускаламучваць — ускаламуціць (у 1 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

усо́л, ‑у, м.

Спец. Дзеянне паводле знач. дзеясл. усольваць — усаліць; засол.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

устава́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле дзеясл. уставаць — устаць (у 1 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

устаўля́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле дзеясл. устаўляць — уставіць (у 1 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

утры́мліванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. утрымліваць ​1 — утрымаць ​1.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

утыка́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. утыкаць ​1 — уткнуць, уваткнуць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

учашчэ́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле дзеясл. учашчаць (у 1 знач.) — учасціць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

фарбава́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле дзеясл. фарбаваць (у 1, 3 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)