уздыма́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. уздымаць — узняць, уздымацца — узняцца.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

узрыва́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле дзеясл. узрываць — узарваць (у 1 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

уко́рмліванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле дзеясл. укормліваць — укарміць (у 1 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ума́званне, ‑я, н.

Дзеянне паводле дзеясл. умазваць — умазаць (у 2 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

умо́ўчванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле дзеясл. умоўчваць — умоўчаць (у 2 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

уніка́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле дзеясл. унікаць (у 4 знач.) — унікнуць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

унікне́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле дзеясл. унікаць (у 1 знач.) — унікнуць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

уплята́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле дзеясл. уплятаць — уплесці (у 1 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

упу́ск, ‑у, м.

Дзеянне паводле дзеясл. упускаць — упусціць (у 1 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

упуска́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле дзеясл. упускаць — упусціць (у 1 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)