папаздзе́кавацца (з каго, чаго) сов., разг. (долго, неоднократно) поиздева́ться (над кем, чем), поизмыва́ться (над кем, чем), поглуми́ться (над кем, чем)
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
папіха́ць несов.
1. (помогать, толкая) толка́ть, подта́лкивать;
2. (каго) перен. помыка́ть (кем);
уся́кі бу́дзе п. мяне́! — вся́кий бу́дет помыка́ть мно́ю!
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
прыхіну́ты
1. (да каго, чаго) прижа́тый (к кому, чему); (да чаго) прислонённый (к чему);
2. прикры́тый;
1, 2 см. прыхіну́ць
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
падбяга́ць несов.
1. (да каго, чаго, пад што) подбега́ть (к кому, чему, подо что); см. падбе́гчы 1;
2. (немного) пробега́ть
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
наскро́зь нареч., прям., перен. наскво́зь;
ку́ля прабі́ла сцяну́ н. — пу́ля проби́ла сте́ну наскво́зь;
◊ ба́чыць н. (навы́лет) — (каго) ви́деть наскво́зь (кого)
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
пераадо́льванне ср.
1. (каго, што) побе́да ж. (над кем, чем);
2. преодоле́ние;
3. преодоле́ние, переси́ливание, превозмога́ние;
1-3 см. пераадо́льваць
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
сасні́ць (каго, што і са злучнікам) сов. уви́деть сон, уви́деть во сне; присни́ться (кому, кто-, что-л. и с союзом)
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
прабада́ць, ‑ае; зак., каго-што.
Пракалоць рагамі.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
◎ Нездале́ка ’той, у каго мала фізічнай сілы’ (Янк. 3.), нездаляка ’тс’ (Пятк. 2), нездалётнік ’нямоглы, слабы чалавек’ (Янк. 3.), ад нездалёць, ніздалёць ’быць слабому здароўем, нядужаму, хвораму’ (Янк. 1; глус., Янк. Мат.), нездалётны ’нямоглы, фізічны слабы’ (Янк. 1), з не здолець ’не адолець, не мець сілы што-небудзь зрабіць’; гл. здолець.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Памі́ма прыназ. ’ужываецца для ўказання на прадмет або асобу, без удзелу якіх ці незалежна ад якіх што-н. праходзіць, адбываецца; не прымаючы каго-, што-н. пад увагу’ (ТСБМ). Рус. поми́мо, укр. помі́мо, польск. pomimo, чэш. дыял., славац. pomimo ’тс’. Складаны прыназоўнік з po‑ і mimo ’тс’ (гл. міма) (ESSJ, 1, 198).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)