ско́ўванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. скаваць (у 2 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

скрабе́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле дзеясл. скрэбці (у 2, 3 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

скубе́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле дзеясл. скубці (у 1–3 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

служэ́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле дзеясл. служыць (у 3–5 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

слу́ханне, ‑я, н.

Дзеянне паводле дзеясл. слухаць (у 1–4 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

сно́ўданне, ‑я, н.

Разм. Дзеянне паводле знач. дзеясл. сноўдацца і сноўдаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

спаганя́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле дзеясл. спаганяць — спагнаць (у 1 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

спада́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле дзеясл. спадаць — спасці (у 1 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

спазнава́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле дзеясл. спазнаваць (у 1, 3 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

спа́льванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле дзеясл. спальваць — спаліць (у 1 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)