вы́варкі, ‑аў; адз. няма.

Спец. Рэшткі, якія засталіся пасля выварвання чаго‑н.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вы́вергнуцца, ‑нецца; зак.

Вырвацца, выйсці знутры чаго‑н. Вывергнуўся агонь з вулкана.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вы́кашляць, ‑яю, ‑яеш, ‑яе; зак., што.

Разм. Кашляючы, пазбавіцца ад чаго‑н.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

адлакірава́ць, ‑рую, ‑руеш, ‑руе; зак., што.

Пакрыць лакам; зрабіць лакіроўку чаго‑н.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

даклеймава́ць, ‑кляймую, ‑кляймуеш, ‑кляймуе; зак., што.

Скончыць клеймаванне чаго‑н. Даклеймаваць лес.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

дакро́іць, ‑крою, ‑кроіш, ‑кроіць; зак., што.

Закончыць кройку чаго‑н. Дакроіць сукенку.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

дамало́ць, ‑мялю, ‑мелеш, ‑меле; зак., што.

Закончыць размолванне чаго‑н. Дамалоць пшаніцу.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

дасвяткава́ць, ‑кую, ‑куеш, ‑куе; зак., што.

Дакончыць святкаванне чаго‑н. Дасвяткаваць свята.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

дафастрыгава́ць, ‑гую, ‑гуеш, ‑гуе; зак., што.

Скончыць фастрыгаванне чаго‑н. Дафастрыгаваць блузку.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

друшля́к, ‑а, м.

Кухонны коўш з дзірачкамі для працэджвання, прамывання чаго‑н.

[Ням. Durchschlag.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)