прыко́лванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле дзеясл. прыколваць — прыкалоць (у 1 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прылёт, ‑у, М ‑лёце, м.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. прылятаць — прыляцець.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прыляга́нне, ‑я, н.

Стан паводле дзеясл. прылягаць — прылегчы (у 3 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прыпа́йванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле дзеясл. прыпайваць — прыпаяць (у 1 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прыпуха́нне, ‑я, н.

Стан паводле знач. дзеясл. прыпухаць — прыпухнуць. Прыпуханне рук.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прыро́бліванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле дзеясл. прыробліваць — прырабіць (у 1 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прыслуго́ўванне, ‑я, н.

Разм. Дзеянне паводле знач. дзеясл. прыслугоўваць і прыслугоўвацца.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прыстава́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле дзеясл. прыставаць — прыстаць (у 1 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прыця́гванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле дзеясл. прыцягваць (у 1 знач.) — прыцягнуць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прышчэ́пліванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. прышчэпліваць ​1 — прышчапіць ​1.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)