lock, stock and barrel по́ўнасцю, ца́лкам, з усі́мі прынале́жнасцямі;
They rejected my proposal lock, stock and barrel. Яны поўнасцю адхілілі маю прапанову.
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
soak[səʊk]v.
1. намо́чваць, прамо́чваць
2. прамака́ць; мо́кнуць;
get soaked (to the skin) прамо́кнуць (да ні́ткі);
soak oneself in classical poetryца́лкам захапі́цца класі́чнай паэ́зіяй
soak up[ˌsəʊkˈʌp]phr. v. усмо́ктваць;
The child soaks up new facts like a sponger. Дзіця засвойвае новыя факты як губка.
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
Пача́так, поча́ток ’месца, з якога што-н. пачынаецца, першы момант дзеяння, з’явы’, ’аснова, крыніца, сутнасць чаго-н.’ (ТСБМ, Нас., Гарэц., Яруш., Шат., Касп.; ашм., Сл. ПЗБ), ’незапячатаны мёд’ (Анох.), ’верацяно, цалкам запоўненае напрадзенымі ніткамі, на якое наматваюцца ніткі з меншага верацяна’ (Нас., Уладз.), ’суквецце з кветкай ці пладом’ (ТСБМ). Укр., рус.поча́ток, польск.początek, в.-луж.počatk, чэш., počátek, славац.počiatok, серб.-харв.поче́так, макед.почеток, ст.-слав.на‑чѧтъкъ. Утворана ад прасл. дзеепрыметніка на ‑tъ, дзеяслова ‑čęti і суфікса ‑ъkъ. Да чыні́ць (гл.) < і.-е.*ken‑.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
АКІСЛЕ́ННЯ СТУПЕ́НЬ,
акіслення лік, умоўны паказчык, які характарызуе зарад атама ў хім. злучэннях. У малекулах з іоннай сувяззю супадае з зарадам іонаў, напр., у NaCl акіслення ступень Na + I, Cl – I Na + 1, Cl – 1. У злучэннях з кавалентнай сувяззю за акіслення ступень прымаецца зарад, які атрымаў бы атам, калі б усе пары электронаў гэтай сувязі былі цалкам зрушаны ў бок больш электраадмоўных атамаў. Электронныя пары, абагульненыя аднолькавымі атамамі, дзеляцца папалам. Акіслення ступень выкарыстоўваецца пры складанні ўраўненняў рэакцый акіслення-аднаўлення, пры класіфікацыі неарган. злучэнняў, асабліва каардынацыйных (гл.Комплексныя злучэнні).
Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)
АБ’ЁМ,
адна з колькасных характарыстык геам. цела; вымяраецца колькасцю змешчаных у целе кубаў з рабром, роўным адзінцы даўжыні. Для вымярэння аб’ёму складаных цел яны змяшчаюцца ў прамавугольны паралелепіпед, які разбіваецца плоскасцямі, паралельнымі яго граням, на n кубаў з рабром A.
Няхай Vn — сума аб’ёму кубаў, якія цалкам змяшчаюцца ў целе, а Wn — сума аб’ёму кубаў, што маюць хаця б адзін пункт цела. Калі граніцы і пры бязмежным змяншэнні A да O супадаюць, то іх агульнае значэнне V вызначае аб’ём цела. Адзінка аб’ёму ў СІм³.
Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)
ГРА́ФІС
(Graphis),
род накіпных лішайнікаў сям. графідавых. Вядома 300 пераважна трапічных і субтрапічных відаў, ва ўмераных шыротах — некалькі відаў. На Беларусі пашыраны графіс начэрчаны (G. scripta), расце на гладкай кары лісцевых дрэў.
Слаявіна ў выглядзе дробназярністай, аліўкава-шэрай, матавай корачкі, часам слабапрыкметная або цалкам у субстраце. Пладовыя целы (апатэцыі) шматлікія, доўгія і вузкія, прамыя, дугападобна выгнутыя, часам хвалістыя і разгалінаваныя, утвараюць малюнак, які нагадвае складаныя пісьмёны (адсюль назва). Дыск апатэцыя вузкі, шчылінападобны, чорны, з шызым напылам або без яго. Сумкі 8-споравыя. Споры цыліндрычныя, бясколерныя, потым цямнеюць.
Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)
quite
[kwaɪt]
adv.
1) зусі́м, ца́лкам
a hat quite out of fashion — капялю́ш зусі́м нямо́дны
Are you quite satisfied? — Ці ты ца́лкам задаво́лены?
2) факты́чна, сапраўды́, якра́з
it is quite the thing — Гэ́та якра́з тое, што трэ́ба
not quite the thing to do — гэ́та не зусі́м адпаве́дна
3) informal дастатко́ва, до́сыць, даво́лі
quite a few — даво́лі шмат
We quite like her — Мы яе́ ве́льмі лю́бім
it is quite hot — До́сыць го́рача
4) абсалю́тна; напэ́ўна (як адка́з на пыта́ньне або́ заўва́гу)
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
doskonale
1. дасканала; вельмі добра; надзвычай добра; выдатна; надзвычайна; цудоўна; ідэальна;
doskonale wyglądać — цудоўна выглядаць;
2.цалкам; абсалютна; зусім;
tkanina doskonale biała — абсалютна белая тканіна
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
Ат’яжо́жынне ’адмаўленне, аднекванне’ (Бяльк.). Аддзеяслоўны назоўнік з суфіксам ‑нне ад дзеяслова *атʼяжожыць (‑вацца), утворанага з прэфіксам ат‑/ад‑. Беспрэфіксальная форма прадстаўлена ў рускіх гаворках: язать(ся) ’абяцаць’. ЯзатьФасмер (4, 549) звязвае з (в)яз‑а‑ть як зваротнае ўтварэнне ад об(в)язать(ся); семантычна пераход ад ’абавязацельства’ да ’адмовы’ ад яго (выражанай прэфіксам ат‑) цалкам магчымы. Не зусім ясная ў гэтым выпадку фанетыка рускіх адпаведнікаў: язжить, яжжить ’бурчаць, лаяць’, ягать крычаць’. Фасмер параўноўвае гэтыя словы з яга (гл.). Асобнасць фіксацыі беларускага слова не дае магчымасці больш ясна тлумачыць яго паходжанне.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Жэ́ўжык ’свавольнік, гарэза’. Рус.дыял.кур., зах., паўд., смал.же́вжик ’невялікі, але рухавы чалавек’, же́вжик ’вяртлявы, рухавы чалавек’, ’верабей’, ст.-укр. з 1651 г. (Хрэст.). Усх.-слав. жартаўлівае (Булахоўскі, Нариси загального мовознавства, 1959, 108) слова можа быць узведзена да прасл. формы *žьv‑, што чаргуецца з *živ‑ (гл. жывы і жвавы). Супрун, Бел.-польск. ізал., 126. У слове жэўжык другое ж, відаць, у той ці іншай меры адлюстроўвае ўплыў першага ж, а значыць, можа разглядацца як рэдуплікаванае, што для жартаўлівага слова цалкам зразумела. Суфікс ик (> ‑ык) часта выкарыстоўваецца для назваў асоб.