мігце́ць

1. гл мігацець;

2. (хутка праносіцца, мільгаць) vorbéisausen vi (s);

мігце́ць пе́рад вача́мі an den Áugen vorbéiziehen* [vorbéijagen]

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

намаха́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., што.

Разм. Напісаць, намаляваць і пад. хутка і нядбайна. Намахаць аб’яву.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

павышэ́лы, ‑ая, ‑ае.

Разм. Які стаў, зрабіўся вышэйшым. Рэшткі снегу хутка растала пад [прамянямі] павышэлага сонца. Шахавец.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прамігну́ць, ‑ну, ‑неш, ‑не; ‑нём, ‑няце; зак.

Абл. Прамільгнуць, хутка прайсці. Ноч прамігнула, як хвіліна. Гартны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Лупа́ціць ’бегчы (вельмі хутка знікаць)’ (браг., Мат. Гом.). Укр. лопоті́ти ’тупаць, бежучы’. У выніку кантамінацыі лупі́ць і лапаце́ць (гл.). Параўн. чэш. lupotat — аб дажджы. Адносна таго ж значэння лупі́ць параўн. рус. валаг. лупи́ть ’хутка ісці, бегчы’, серб.-харв. лу̏пити ’кінуцца, пабегчы’, балг. лу́пя ’тс’, ’хутка пабегчы’ (БЕР, 3, 521), бел. лупяну́ць ’рушыць у дарогу’ (Яруш.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

экспрэ́с-ана́ліз

(ад лац. expressus = узмоцнены + аналіз)

сукупнасць метадаў колькаснага хімічнага аналізу, якія даюць магчымасць хутка кантраляваць пэўны вытворчы або тэхналагічны працэс.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

streak​2 [stri:k] v.

1. пакіда́ць пало́скі;

white marble streaked with brown бе́лы ма́рмур з кары́чневымі про́жылкамі

2. ху́тка ру́хацца, імча́цца страло́ю;

He streaked off as fast as his legs would carry. Ён пранёсся так хутка, як толькі маглі несці ногі.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

verdérblich

a

1) нетрыва́лы, які́ ху́тка псуе́цца

2) (па)гі́бельны, згу́бны

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

verrínnen

* vi (s) выцяка́ць, сцяка́ць

2) (хутка) міна́ць, прахо́дзіць (пра час)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

herábschießen

*

1.

vt падстрэ́ліць, збіць (стрэлам)

2.

vi кі́нуцца, ху́тка спусці́цца

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)