стыль спартыўнага плавання на грудзях, пры якім рукі рухаюцца пад вадой (параўн.батэрфляй, кроль).
Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)
рэнеса́нс
(фр. Renaissance = адраджэнне)
1) эпоха Адраджэння (14—16 ст.), час росквіту навук і мастацтваў, які змяніў у Еўропе сярэдневякоўе;
2) архітэктурны стыль эпохі Адраджэння.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
эзо́паўскі
(ад гр. Aisopos = імя старажытнагрэчаскага байкапісца 6 ст. да н.э.)
багаты алегорыямі, намёкамі з мэтай скрыць сэнс выказвання (напр. э-ая мова, э. стыль).
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
БЕЛАРУ́СКІ ІНСТЫТУ́Т ДЫЗА́ЙНУ,
навукова-даследчая ўстанова. Засн. ў 1966 у Мінску як Бел. філіял Усесаюзнага НДІтэхн. эстэтыкі, з 1992 сучасная назва. Даследуе і распрацоўвае дызайн-праекты машын, прылад, тэхнал. абсталявання, вырабаў быт. і гасп. прызначэння, інтэр’ераў, абсталявання рабочых месцаў; рэкламна-кірмашовыя экспазіцыі, фірменны графічны стыль (з паліграфічным выкананнем).
Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)
по́руч, прысл.
Побач, поплеч. Старэнькая бабулька, што сядзела поруч з Рыгорам, суцешна паглядала на іх.Гартны.Поруч з яго [Рашчынскага] сталом стаяў стол стыль-рэдактара Івана Курбана.Сабаленка.// Каля (каго‑, чаго‑н.), недалёка, паблізу, блізка. Жанчына палола грады, а Святланка сядзела поруч.Даніленка.На гэту спробу недзе зусім поруч адгукаецца тоненькім голасам другая птушка.Васілевіч.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
жывапі́сны, ‑ая, ‑ае.
1. Які мае адносіны да жывапісу. Жывапісныя работы.
2. Прыгожы, маляўнічы, варты таго, каб быць адлюстраваным у жывапісе. Жывапісны куток прыроды. Жывапісная поза.
3.перан. Вобразны, яркі, выразны (пра мову, стыль і пад.). Ніхто ні да Пушкіна, ні пасля яго не даў такой жывапіснай карціны Пецярбурга, як аўтар «Меднага конніка».Палітыка.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
architecture
[ˈɑ:rkətektʃər]
n.
1) архітэкту́ра f.
2) стыль будава́ньня
3) пабудо́ва f.
4) буды́нак -ку m., буды́ніна f.; збудава́ньне n.
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
белька́нта
(іт. bel canto = літар. прыгожы спеў)
стыль вакальнага выканання, характэрны для італьянскага опернага мастацтва, які вызначаецца вольным валоданнем усімі рэгістрамі голасу, лёгкасцю і прыгажосцю гучання.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
Bíedermeier
I
m -s бідэрма́ер (стыль у мастацтве першай пал. XIX ст.)
II
m -s, - абыва́цель, філі́стэр
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
суі́нг
(англ. swing = рытм)
стыль джазавай музыкі, характэрнай асаблівасцю якой з’яўляецца сольная імправізацыя, складаны акампанемент, вялікая колькасць выканаўцаў.
Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)