во́льны, -ая, -ае.
1. Свабодны, незалежны. Вольныя людзі. Вольная праца.
2. Свабодны, нічым не абмежаваны. Вольнае жыццё. В. вецер. Вольнаму воля (пра чалавека, які можа паступаць па сваім меркаванні).
3. Нікім, нічым не заняты. Вольнае месца ў вагоне. Вольная пасада (вакантная). Вольная хвіліна.
4. Не абмежаваны якімі
5. Не абмежаваны якімі
6. Нястрыманы, які выходзіць за межы прынятых норм. Вольнае абыходжанне.
7. Свабодалюбны. Вольная думка, натура.
8. Не заціснуты, не замацаваны ў чым
Вольныя рухі або практыкаванні — гімнастычныя практыкаванні без прылад.
Вольны верш — від рыфмаванага сілаба-танічнага верша, у якім у адвольнай паслядоўнасці спалучаюцца радкі з рознай колькасцю стоп.
Вольны горад — самастойны горад-дзяржава ў Сярэднія вякі.
Вольны пераклад — не літаральны пераклад.
Вольны стыль — у спартыўных спаборніцтвах: стыль плавання, які выбірае сам плывец.
Па вольным найме — аб службе неваенных у ваеннай установе.
||
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс, часткова)