Пярве́й ’раней’ (мядз., Жд. 3; в.-дзв., ашм., смарг., Сл. ПЗБ), ст.-бел.первѣи ’хутчэй, раней’ (Альтбаўэр). Вышэйшая ступень параўнання ад прыслоўя пе́рва ’спачатку’ (гл.), параўн. балг.пъ́рвей ’калісці; нядаўна’ (ад пръв ’першы’).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
паспяхо́васць, ‑і, ж.
1. Уласцівасць і якасць паспяховага. Паспяховасць аднаўлення лесасек дубам у вялікай ступені залежыць ад працягласці часу паміж момантам рубкі і папярэднім ураджайным годам жалудоў.«Весці».
2.Ступень засваення вучнямі ведаў. Для таго, каб павысіць паспяховасць у класе, мы стварылі гурткі ўзаемадапамогі.«Маладосць».
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
magisterium
н.
1. магістратура;
2. вучоная ступень магістра;
3. экзамен на атрыманне ступені магістра
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
doktorat, ~u
м. навуковая ступень (прыблізна адпавядае ступені кандыдата навук);
obronić doktorat — абараніць дысертацыю
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
Stúfe
f -, -en
1) прысту́пка; усту́п
2) перан.ступе́нь
éine nicht erréichbare ~ — недасяга́льная вышыня́
auf die gléiche ~ stéllen — (па)ста́віць на адну́ до́шку, лічы́ць ро́ўным сабе́
3) ступе́нь
~n der Komparatión — грам. ступе́ні параўна́ння
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
дактара́т
(с.-лац. doctoratus, ад лац. doctor = настаўнік)
экзамен на вучоную ступеньдоктара ў навучальных установах Зах. Еўропы.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)
дуадэ́цыма
(лац. duodecima = дванаццатая)
муз. 1) дванаццатая ступень дыятанічнай гамы;
2) інтэрвал паміж першай і дванаццатай ступенямі гамы.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)
магістра́нт
(с.-лац. magistrans, -ntis, ад лац. magistrate = вучыць)
асоба, якая рыхтуецца да абароны дысертацыі на ступеньмагістра.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)
элаты́ў
(н.-лац. elativus, ад лац. elatus = узняты ўверх)
лінгв. 1) абсалютная найвышэйшая ступень параўнання;
2) зыходны склон.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)