оса́дный воен. абло́гавы, аса́дны;

оса́дное положе́ние стан абло́гі;

на оса́дном положе́нии у ста́не абло́гі;

оса́дная артилле́рия аса́дная артыле́рыя.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

та́лия​I ж. та́лія, -ліі ж., стан, род. ста́ну м.;

пла́тье в та́лию суке́нка ў та́лію (да ста́ну).

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

insecurity

[,ɪnsɪˈkjʊrəti]

n., pl. -ties

1) няпэ́ўнасьць, ненадзе́йнасьць f.

2) небясьпе́чны стан

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

oblężenie

oblężeni|e

н. аблога, асада;

stan ~a — стан аблогі

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

дзеепрыме́тнік, -а, мн. -і, -аў, м.

У граматыцы: форма дзеяслова, якая сумяшчае катэгорыі дзеяслова (час, стан і трыванне) і катэгорыі прыметніка (род, склон).

Д. цяперашняга часу.

Д. залежнага стану.

|| прым. дзеепрыме́тны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

ке́пскі, -ая, -ае.

1. Не такі, як трэба, якога хацелася б; дрэнны.

К. малаток.

Кепска (прысл.) зроблена акно.

2. у знач. вык. ке́пска каму. Пра цяжкі душэўны або фізічны стан.

Дзіцяці стала к.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

урачы́стасць, -і, мн. -і, -ей, ж.

1. гл. урачысты.

2. Святкаванне якой-н. выдатнай падзеі.

Сямейная ў. (з выпадку дня нараджэння, шлюбу і пад.).

3. Стан прыўзнятасці, натхнення, захаплення.

На душы была ў.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

Níedergedrücktheit

f - прыгне́чанасць, прыгне́чаны стан; марко́та, туга́, сум

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

Famíli¦enstand

m -(e)s сяме́йнае стано́вішча, сяме́йны стан

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

Konstellatión

f -, -en сутыкне́нне абста́він, стан рэ́чаў, кан’юнкту́ра

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)