змікі́ціць разм begréifen* vt, kapíeren vt;

◊ змікі́ціць, у чым спра́ва den Bráten ríechen*, Lúnte ríechen*

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

trifling [ˈtraɪflɪŋ] adj. fml нязна́чны, малава́ртасны; дро́бязны; нява́жны;

a trifling ailment лёгкае недамага́нне;

This is no trifling matter. Гэтая справа – не дробязь.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

plot​1 [plɒt] n.

1. фа́була, сюжэ́т

2. зяме́льны ўча́стак

3. змо́ва

♦

the plot thickens спра́ва заблы́тваецца ўсё больш і больш

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

plumbing [ˈplʌmɪŋ] n.

1. водаправо́д, сантэ́хніка;

We keep having problems with the plumbing. У нас праблемы з сантэхнікай.

2. сляса́рна-водаправо́дная спра́ва

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

forlorn [fəˈlɔ:n] adj.

1. пакі́нуты ў адзіно́це; няшча́сны;

forlorn hope безнадзе́йная спра́ва

2. пакі́нуты, занядба́ны;

a forlorn old house пакі́нутая/занядба́ная ха́та

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

прапа́шчы разг., в разн. знач. пропа́щий; (неудавшийся — ещё) ги́блый;

~чая спра́ва — пропа́щее (ги́блое) де́ло;

п. чалаве́к — пропа́щий челове́к

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)

ве́рна,

1. Прысл. да верны (у 1–4 знач.).

2. у знач. вык. Вельмі надзейна, абавязкова. [Бародзіч:] — Пакуль гэта ўсё будзе, справа, вядома, зацягнецца, але затое гэта будзе верна і цвёрда. Чорны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пустапаро́жнасць, ‑і, ж.

Уласцівасць пустапарожняга; пустая, бяссэнсавая справа. — Ці варта было траціць столькі дарагіх для чалавека гадоў дзеля такой пустапарожнасці? Ніякага значэння для навукі, для жыцця ў гэтым адкрыцці няма... Дубоўка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пустапаро́жні, ‑яя, ‑яе.

Разм. Неабгрунтаваны, беспадстаўны, нікчэмны. Пустапарожняя балбатня. □ Каб паказаць, што гэта не толькі пустапарожнія гутаркі, а рэальная справа, Ганна Сымонаўна падумала.. правесці спробу — згатаваць цукар з адпаведнай сыравіны. Дубоўка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ускладні́цца, ‑ніцца; зак.

Кніжн.

1. Стаць, зрабіцца больш складаным або вельмі складаным. Ускладніўся план работы.

2. Стаць больш цяжкім для выканання, ажыццяўлення. Справа ўскладнілася.

3. Стаць больш напружаным, супярэчлівым. Сітуацыя ўскладнілася.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)