Мясці́на, месці́на, ме́сціна, ме́сцінка ’пэўная частка якой-небудзь тэрыторыі; асобнае месца’, ’мясцовасць’, ’край, раён, акруга’ (ТСБМ, Яруш., Бяльк., Сл. ПЗБ, ТС), укр. чаркаск. місти́на ’месца’, рус. мести́на, ме́стина: смал., пск. ’месца’, уладз., арл. ’мясцовасць’; польск. mieścina ’мізэрны горад’, ’непрыгожая, бедная мясціна’, серб.-харв. mjestina ’вялізны горад’ (у Стуліча). Прасл. městina < město > ме́ста (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

агра́рны

(лац. agrarius)

1) звязаны з уладаннем зямлёй і землекарыстаннем (напр. а-ая рэформа);

2) які характарызуецца перавагай сельскагаспадарчай вытворчасці (напр. а. раён).

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

месца, мясцовасць, раён, тэрыторыя; кут, куток, закутак (перан.)

Слоўнік сінонімаў і блізказначных слоў, 2-е выданне (М. Клышка, правапіс да 2008 г.)

abbacy

[ˈæbəsi]

n., pl. -cies

1) аба́цтва, ігу́менства n

2) раён або́ грамада́, кірава́ная аба́там

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

agricultural

[,ægriˈkʌltʃərəl]

adj.

земляро́бскі; сельскагаспада́рчы

an agricultural region — земляро́бскі раён

an agricultural college — сельскагаспада́рчы кале́дж

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

borough

[ˈbɜ:roʊ]

n.

1) го́рад (з по́ўным самаўра́дам)

2) гарадзкі́ раён

3) малы́ го́рад, мястэ́чка

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

district

[ˈdɪstrɪkt]

1.

n.

акру́га f.; раён, кварта́л -у m.; мясцо́васьць f.

2.

adj.

акруго́вы

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

Ґігалле́ ’сцяблы і лісце бульбы’ (раён Івацэвічаў паміж рр. Шчарай і Ясельдай). Паводле Смулковай (Лекс. балтызмы, 41), запазычанне з літ. gigė̃lis ’Equisetum arvense, пустазелле, палявы хвошч’. Параўн. і ґіге́ль, гі́гель (гл.). Сюды Смулкова (там жа) адносіць і дзягі́лля ’тс’ (якое сустракаецца ў той жа мясцовасці). Але фанетычная форма слова не вельмі ясная (непасрэдна з gigė̃lis яе атрымаць нельга).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Nótstandsgebiet

n -s, -e раён, які́ знахо́дзіцца ў бядо́тным стано́вішчы

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

Bállungsgebiet

n -(e)s, -e агламера́цыя; раён найбо́льшай шчы́льнасці засяле́ння

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)