фе́рмерка, ‑і, ДМ ‑рцы; Р мн.рак; ж.

Разм. Жан. да фермер.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

шынка́рка, ‑і, ДМ ‑рцы; Р мн.рак; ж.

Уст. Жан. да шынкар.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

шыфанье́рка, ‑і, ДМ ‑рцы; Р мн.рак; ж.

Тое, што і шыфаньер.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

экспеды́тарка, ‑і, ДМ ‑рцы; Р мн.рак; ж.

Разм. Жан. да экспедытар.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

эксплуата́тарка, ‑і, ДМ ‑рцы; Р мн.рак; ж.

Разм. Жан. да эксплуататар.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

юбіля́рка, ‑і, ДМ ‑рцы; Р мн.рак; ж.

Разм. Жан. да юбіляр.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

юнко́рка, ‑і, ДМ ‑рцы; Р мн.рак; ж.

Разм. Жан. да юнкор.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Тарабу́н: рак‑тарабун ’?’ (БНТ, Жыв.). Відавочна, звязана з імітатывам *тараб!, што перадае цяжкі рух або гук (гл. тарабкаць, тарабаніць2), ад якога пры дапамозе суф. ‑ун утвораны назоўнік.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

небара́ка, -і, ДМ -у, Т -ам, м.; ДМа́цы, Т -ай (-аю), ж., мн. -і, -ра́к (разм.).

Няшчасны чалавек, які выклікае спагаду, спачуванне.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

пенсіяне́р, -а, мн. -ы, -аў, м.

Чалавек, які атрымлівае пенсію.

Персанальны п.

|| ж. пенсіяне́рка, -і, ДМ -рцы, мн. -і, -рак.

|| прым. пенсіяне́рскі, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)