глушэ́ц, ‑шца, м.

1. Вялікая лясная птушка сямейства цецерукоў.

2. Разм. Пра глухога чалавека.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

змеяе́д, ‑а, М ‑дзе, м.

Птушка сямейства ястрабіных, якая жывіцца пераважна змеямі, яшчаркамі, жабамі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

крыжадзю́б, ‑а, м.

Невялікая лясная птушка сямейства ўюрковых з загнутай перакрыжаванай на канцы дзюбай.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

маско́ўка, ‑і, ДМ ‑коўцы; Р мн. ‑ковак; ж.

Невялікая птушка з роду сініц.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пеліка́н, ‑а, м.

Вялікая вадаплаўная птушка з доўгай дзюбай і вялікім мяшком пад ёю.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прася́нка, ‑і, ДМ ‑нцы; Р мн. ‑нак; ж.

Невялічкая пеўчая птушка сямейства аўсянкавых.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

сіні́ца, -ы, мн. -ы, -ні́ц, ж.

Невялікая стракатая птушка атрада вераб’інападобных.

|| памянш. сіні́чка, -і, ДМ -чцы, мн. -і, -чак, ж.

|| прым. сіні́чы, -ая, -ае і сіні́чын, -а.

Сінічы свіст.

Сінічына гняздо.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

mockingbird

[ˈmɑ:kɪŋbɜ:rd]

n., Zool.

перасьме́шнік -а m. (пту́шка)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

auk

[ɔk]

n.

гага́ра f. (марска́я аркты́чная пту́шка)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

пага́нка, ‑і, ДМ ‑нцы, ж.

1. Лаянк. Жан. да паганец (у 1 знач.).

2. Ядавіты грыб. Бледная паганка.

3. Вадаплаўная птушка, мяса якой мае непрыемны смак. На Палессі водзіцца вушатая, або вялікая паганка, прыгожая чорна-белая птушка. Прырода Беларусі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)