Schláchtfeld

n -s, -e по́ле бі́твы

das ~ beháupten — атрыма́ць перамо́гу

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

щу́пать несов.

1. (прикасаться, трогать с целью осмотра) ма́цаць;

щу́пать пульс ма́цаць пульс;

2. (исследовать щупом) шчу́паць, ма́цаць, абма́цваць; (прослушивать) праслухо́ўваць;

щу́пать по́ле миноиска́телем праслухо́ўваць по́ле мінашука́льнікам;

3. перен. (присматриваться, изучать), разг. прыгляда́цца, абма́цваць, шчу́паць, прашчу́пваць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

брыдкасло́ўе, ‑я, н.

Брыдкія, непрыстойныя словы, выразы; лаянка. Гультайства, брыдкаслоўе, п’янства — усё гэта трапляла ў поле зроку сатырыка. Бугаёў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

во́раны, ‑ая, ‑ае.

1. Дзеепрым. зал. пр. ад араць.

2. у знач. прым. Ускапаны пры дапамозе плуга. Воранае поле.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ры́савы, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да рысу. Рысавае поле. // Прыгатаваны з рысу. Рысавы суп. Рысавая мука. Рысавая каша.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

рэгбі́йны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да рэгбі. Рэгбійны чэмпіянат. // Які прызначаны, служыць для гульні ў рэгбі. Рэгбійнае поле.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

салено́ід, ‑а, М ‑дзе, м.

Драцяная спіраль, наматаная на стрыжань, вакол якой пры прапусканні электрычнага току ўтвараецца магнітнае поле.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

уро́скід прысл. разм. mit der Hand áusstreuend;

2. verstréut;

ара́ць по́ле ўро́скід с.-г. den Ácker [das Feld] verstréut pflügen

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

па́рить​II-1 несов., с.-х. пакіда́ць пад папа́р (у папа́ры);

па́рить па́шню пакіда́ць пад папа́р по́ле.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

вы́правіць², -праўлю, -правіш, -правіць; вы́праві; -праўлены; зак.

1. каго-што. Сабраць і правесці; адправіць.

В. дзяцей у школу.

В. экспедыцыю.

2. каго. Выправадзіць.

В. свавольнікаў з хаты.

3. каго-што. Паслаць, адправіць куды-н. з якой-н. мэтай.

В. да доктара.

В. камбайны ў поле.

|| незак. выпраўля́ць, -я́ю, -я́еш, -я́е.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)