азлабле́нне, ‑я, н.
Дзеянне паводле знач. дзеясл. азлабляць — аздобіць і стан паводле знач. дзеясл. азлабляцца — азлобіцца.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
акругле́нне, ‑я, н.
Дзеянне паводле знач. дзеясл. акругляць — акругліць і стан паводле знач. дзеясл. акругляцца — акругліцца.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
запаво́льванне, ‑я, н.
Дзеянне паводле знач. дзеясл. запавольваць і стан паводле знач. дзеясл. запавольвацца. Запавольванне гарэння.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
запаўне́нне, ‑я, н.
Дзеянне паводле знач. дзеясл. запаўняць — запоўніць і стан паводле знач. дзеясл. запаўняцца — запоўніцца.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
заражэ́нне, ‑я, н.
Дзеянне паводле знач. дзеясл. заражаць — заразіць і стан паводле знач. дзеясл. заражацца — заразіцца.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
засме́чванне, ‑я, н.
Дзеянне паводле знач. дзеясл. засмечваць — засмеціць і стан паводле знач. дзеясл. засмечвацца — засмеціцца.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
затлумле́нне, ‑я, н.
Дзеянне паводле знач. дзеясл. затлумляць — затлуміць і стан паводле знач. дзеясл. затлумляцца — затлуміцца.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
захо́ўванне, ‑я, н.
Дзеянне паводле знач. дзеясл. захоўваць — захаваць і стан паводле знач. дзеясл. захоўвацца — захавацца.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
відазмяне́нне, ‑я, н.
Дзеянне паводле знач. дзеясл. відазмяняць — відазмяніць і стан паводле знач. дзеясл. відазмяняцца — відазмяніцца.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
выкаране́нне, ‑я, н.
Дзеянне паводле знач. дзеясл. выкараняць — выкараніць і стан паводле знач. дзеясл. выкараняцца — выкараніцца.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)