(нарв. storting, ад stor = вялікі + ting = народны сход)
парламент у Нарвегіі, які складаецца з лагтынга і одэльстынга.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
тара́ф
(рум. taraf)
румынскі і малдаўскі народны аркестр, які складаецца звычайна са скрыпкі, кобзы, цымбалаў, ная і бубна.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
балага́н
(перс. balahana = балкон)
1) часовы будынак з дошак, фанеры, парусіны для выступлення самадзейных артыстаў, кірмашовага гандлю;
2) старадаўні народны вандроўны тэатр;
3) перан. што-н. несур’ёзнае, штукарскае, шумнае.
Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)
НКУСгіст. (народны камісарыят унутраных спраў) Volkskommissariat der Inneren Angelegenheiten (Nachfolgerorganisation der Politischen Hauptverwaltung (GPU) Ende 30-er-Mitte 40-er Jahren in der UdSSR)
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
развучы́ць, ‑вучу, ‑вучыш, ‑вучыць; зак., што.
Вывучыць, засвоіць што‑н. з мэтай далейшага паўтарэння, выканання. Развучыць народны танец. □ Суровы, баявы матыў гэтай незнаёмай песні мне вельмі спадабаўся, і я тут жа, на слых, развучыў яе на раллі.Хомчанка.— [Рыгорка] так хораша вершы чытае. Вось мы яму пра калгас наш даручым развучыць.Курто.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Беларускі дзяржаўны ансамбль песні і танца, гл. Дзяржаўны народны хор БССР
Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)
Камітэт народнага кантролю СССР 5/310, 394, 395, гл. Кантроль народны
Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)
Аркестр беларускіх народных інструментаў (Беларускай філармоніі), гл. Дзяржаўны народны аркестр БССР
Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)
вы́гараваць, ‑рую, ‑руеш, ‑руе; зак.
1.што. Дабіцца чаго‑н. цяжкай працай.
2. Многа пагараваць, нагаравацца.
3.што. Дамагчыся чаго‑н. пасля доўгіх пакут і намаганняў. [Купала:] — А зямля наша — будзе. Пэўна ж, не такая краіна, як цяпер, але з усім добрым, што выгараваў і выкаваў народны дух, які жыве ў яе імені.Лужанін.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
ВАСІЛЕ́ВІЧ Уладзімір Аляксандравіч
(н. 9.1.1952, Мінск),
бел. фалькларыст і этнограф. Канд.філал. н. (1979). Скончыў БДУ (1974). У 1974—92 у Ін-це мастацтвазнаўства, этнаграфіі і фальклору АН Беларусі, з 1992 у Бел.пед. ун-це імя М.Танка. Даследуе пытанні бел. фалькларыстыкі і этнаграфіі. Аўтар манаграфіі «Усходнеславянская гумарыстычная песня» (1979), кн. «Збіральнікі» (1991, пра бел. фалькларыстаў), «Беларускі народны каляндар» (1993). Укладальнік тома «Пахаванні. Памінкі. Галашэнні» (1986, яго ўступ і каментарыі), зб-каў «Хто з’еў прасвірку» (1979, з А.Фядосікам), «Дай Божа знаць, з кім век векаваць: Беларуская народная варажба» (1993), «Міфы Бацькаўшчыны» (1994), «Беларускі народны соннік» (1996) і інш. На бел. мову з польскай пераклаў аповесць Я.Корчака «Кароль Мацюсь на бязлюдным востраве» (1982).