stubby

[ˈstʌbi]

adj.

1) прыса́дзісты; каржакава́ты (пра чалаве́ка); каро́ткі й таўсты́

2) шчаці́ністы, са шчаці́най

a stubby beard — шчаці́ністая барада́

3) іржы́сты; пні́сты

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

эпіта́фія

[гр. epitaphios (logos) = надмагільнае слова]

1) надпіс на надмагільнай пліце;

2) кароткі верш, напісаны з выпадку чыёй-н. смерці.

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)

адхіну́цца

1. (адхіліцца) ufgehen* vi (s);

2. (падацца ўбок, на зад) beisite rücken; zurückweichen* vi (s);

3. перан (адысці на кароткі час) wggehen* vi (s); usgehen* vi (s); sich ent fr nen

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

migawkowy

migawkow|y

1. маментальны;

zdjęcie ~e — маментальны фотаздымак; экспрэс-фота (фотаздымак);

2. перан. кароткі; імгненны;

3. мігатлівы; які мігаціць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

Кі́рпа — ’пра кароткі задзёрты нос’ (ТСБМ, Жд. 2). Укр. кирпа ’тс’. Балтызм. Да *kirpa. Параўн. яшчэ літ. apkir̃pti ’абкарнаць’ і рус. курносый < корноносый. Гл. кірпаты, кірпаносы (Мартынаў, Лекс. балтызмы, 28; Лаўчутэ, Балтизмы, 143). Параўн. таксама з пункту погляду семантыкі кірзаты (гл.) ’кірпаты’. Існуе думка аб тым, што кірпа зваротнае ўтварэнне ад кірпаты (ЕСУМ, 2, 437).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Рэ́піца ’хваставая частка пазваночніка ў жывёлін’ (ТСБМ). Укр. рі́пица ’тс’, рус. реп́ица ’тс’, польск. rząp ’хвасцец’, в.-луж. rjap ’хрыбет’, славен. rep ’хвост’, серб. і харв. ре̑п ’тс’. Прасл. *rępъ/*rępь азначала, напэўна, кароткі хвост, абрубак хваста, сам хвост як працяг хрыбта. Магчыма, роднаснае прасл. *rǫbiti ’рубіць’ і ням. Rumpf ’тулава’ (Трубачоў, Этимология–1964, 8).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

period [ˈpɪəriəd] n.

1. перы́яд; тэ́рмін;

the postwar period паслявае́нны перы́яд;

for a short period на каро́ткі тэ́рмін

2. geol. эпо́ха, э́ра;

the Jurassic period ю́рскі перы́яд

3. уро́к (у школе, каледжы)

4. менструа́цыя, ме́сячныя

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

headline [ˈhedlaɪn] n.

1. загало́вак (газетнага артыкула, асабліва на першай старонцы)

2. каро́ткі змест апо́шніх наві́н (на радыё, тэлебачанні)

grab/hit/make the headlines тра́піць у загало́ўкі газе́т; шыро́ка асвятля́цца ў дру́ку; вы́клікаць сенса́цыю

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

імпрэ́сія, ‑і, ж.

1. Суб’ектыўнае адчуванне, перажыванне; мімалётнае ўражанне, настрой.

2. Кароткі літаратурны твор эмацыянальна-суб’ектыўнага характару. Імпрэсія ў прозе. □ У аўтабіяграфічнай імпрэсіі «З далёкіх пералётаў» Танк любоўна намаляваў вобраз маці-казачніцы з часоў бежанства. У. Калеснік. Стыль лірычнага, гумарыстычнага апавядання або імпрэсіі моцна адрозніваецца, скажам, ад стылю аповесці, рамана. Навуменка.

[Лац. impressio.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пераспе́ць, ‑спею, ‑спееш, ‑спее; зак.

1. (1 і 2 ас. не ўжыв.). Стаць вельмі спелым. Пераспела і губляе свае пажыўныя якасці кукуруза. «Звязда». Колькі ў іх [Гарохавых] вішань! Чорныя, пераспелыя! Місько.

2. перан. Разм. іран. Выйсці з узросту, уласцівага якому‑н. становішчу. Век дзяўчыны — век кароткі: Пераспееш — што ўдава. А. Александровіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)