assemblage [əˈsemblɪdʒ] n. fml

1. збор; кале́кцыя (пра рэчы); гру́па (людзей)

2. збо́рка; манта́ж

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

working party [ˈwɜ:kɪŋˌpɑ:ti] n. рабо́чая гру́па (для падрыхтоўкі дакумента, вырашэння праблемы і да т.п.)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

гурто́к, -тка́, мн. -ткі́, -тко́ў, м.

1. гл. гурт.

2. Група людзей з агульнымі інтарэсамі, якія аб’ядналіся для сумеснай дзейнасці, сумесных заняткаў.

Драматычны г.

|| прым. гуртко́вы, -ая, -ае (да 2 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

лао́сцы, -аў, адз. лао́сец, -сца, м.

Група народаў, якія складаюць асноўнае насельніцтва Лаоса і часткова Тайланда.

|| ж. лао́ска, -і, ДМ лао́сцы, мн. -і, -сак.

|| прым. лао́скі, -ая, -ае.

Лаоская мова.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

каго́рта, -ы, ДМ -рце, мн. -ы, -го́рт і -аў, ж.

1. Атрад войска ў Старажытным Рыме, дзясятая частка легіёна.

2. перан. Група людзей, згуртаваная агульнымі мэтамі, ідэямі.

Непераможная к. аднадумцаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

медыя́льны, ‑ая, ‑ае.

Спец. Які знаходзіцца ў сярэдзіне чаго‑н.; пасярэдні. Медыяльная група мышцаў.

[Ад лац. medialis — які знаходзіцца пасярэдзіне.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

малако́лькасны, ‑ая, ‑ае.

Які складаецца з невялікай колькасці якіх‑н. адзінак; нешматлікі. Малаколькасная група.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

privy council

гру́па дара́днікаў у кіраўніка́

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

Tánzgruppe

f -, -n танцава́льны анса́мбль, танцава́льная гру́па

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Wóhnblock

m -s, -s гру́па буды́нкаў, кварта́л

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)