перахава́ць¹, -а́ю, -а́еш, -а́е; -а́ны; зак.
1. каго-што. Схаваць у іншым месцы.
П. грошы.
2. каго-што. Хаваючы, зберагчы, не даць загінуць.
П. бульбу ў склепе.
3. што. Схаваць, пахаваць усё, многае.
|| незак. перахо́ўваць, -аю, -аеш, -ае (да 1 і 2 знач.).
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
вы́ручыць, -чу, -чыш, -чыць; -чаны; зак.
1. каго (што). Памагчы каму-н. у цяжкіх абставінах.
В. з бяды.
В. сябра.
2. што. Утаргаваць.
В. грошы за тавар.
|| незак. выруча́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.
|| наз. вы́ручка, -і, ДМ -чцы, ж. (да 1 знач.).
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
ле́вы, -ая, -ае.
1. Размешчаны з боку левай рукі, па левы бок.
Л. бераг.
2. Палітычна радыкальны ці больш радыкальны, чым іншыя.
Газеты левага кірунку.
3. Пабочны або незаконны ці атрыманы нелегальным шляхам (пра заробак, тавар і інш.).
Л. рэйс.
Левыя грошы.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
разары́цца, -зару́ся, -зо́рышся і -зары́шся, -зо́рыцца і -зары́цца; -зо́рымся і -зары́мся, -зо́рыцеся і -зарыце́ся, -зо́рацца і -зара́цца; зак.
1. Страціць маёмасць, багацце; збяднець.
2. Патраціць на што-н. грошы (разм.).
Р. на кнігі.
|| незак. разара́цца, -а́юся, -а́ешся, -а́ецца.
|| наз. разарэ́нне, -я, н.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
спе́рці², сапру́, сапрэ́ш, сапрэ́; сапро́м, сапраце́, сапру́ць; спёр, спе́рла; сапры́; спёрты; зак., каго-што (разм.).
1. Украсці.
С. грошы.
2. што. Ссунуць, сабраць у адно месца.
С. мэблю ў адзін пакой.
3. перан., каго. Прагнаць з пасады, службы.
С. з пасады старшыню.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
спуд², -у, М -дзе, м.
У выразах:
1) пад спудам (разм.) — у патаемным месцы.
Трымаць пад спудам вялікія грошы не варта.
2) з-пад спуду — з патаемнага месца, а таксама перан.: з забыцця.
Дастаць з-пад спуду.
З-пад спуду вызваліліся старыя мары.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
су́ма, -ы, мн. -ы, сум, ж.
1. Вынік складання дзвюх або некалькіх велічынь.
2. Агульная колькасць чаго-н.
С. ведаў.
3. Пэўная колькасць грошай.
Атрымаць значную суму грошай.
◊
Кругленькая сума (разм.) — пра вялікія грошы.
|| прым. су́мавы, -ая, -ае (да 2 знач.; спец.).
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
крэдыто́р
(лац. creditor)
асоба або ўстанова, якія даюць у крэдыт грошы або тавары (параўн. дэбітор).
Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)
пазыча́льнік, ‑а, м.
Той, хто дае грошы ў пазыку. Час мінаў, вярнуць пазыку князь не мог, зямля так і засталася ў пазычальніка. Якімовіч.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
дапаміна́цца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца; незак.
Абл. Паўторна напамінаць. [Сімон] заўтра прыйшоў бы мірыцца і ні ў якім разе не дапамінаўся б пра грошы. Самуйлёнак.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)