Дванаццаць аднолькавых прадметаў; камплект з дванаццаці аднолькавых прадметаў. Тузін хустак. □ Марынка выпарала рыжык, Ірынка — з тузін казлякоў, Максімка — жоўты грузд, Што выйшаў На свет адзін, без дружбакоў.Калачынскі.Галоўны бухгалтар, між іншым, славіўся тым, што мог выпіць за адзін прысест цэлы тузін шклянак чаю.Васілёнак.[Базыль] нічога не мае супраць піва і адлічвае грошы на тузін бутэлек, бо ён жа выйграў.Колас.
•••
Чортаў тузін — трынаццаць (па забабонных уяўленнях — нешчаслівы лік.).
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
ха́бар, ‑у, м.
Грошы або рэчы, што даюцца каму‑н. як подкуп з мэтай атрымання пэўнай выгады; барыш. [Пётра:] Хто пасля князя тут галоўны будзе, каму ў ногі кінуцца ці хабар даць.Клімковіч.Часта прыязджалі акцызнікі, правяралі градусы гарэлкі і бралі ў карчмара хабар.Бядуля.Калі трапляўся наведвальнік скупы на хабар, то Рабушка цягнуў справу так, што таму моташна рабілася.Новікаў.І толькі той для Жука блізкі сябар, Хто дасць у лапу хабар.Крапіва.
[Ад араб. habar — паведамленне.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
фаса́дм
1.буд, тсперан Fassáde f -, -n, Front f -, -en, Vórderseite f -, -n;
гало́ўны фаса́д Vórderfront f;
пярэ́дні фаса́д Háuptfassade f;
2.спецÁufriss m -es, -e; Vórderansicht f -, -en (чарцяжа)
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
фундамента́льны
(лац. fundamentalis)
1) вялікі, трывалы, моцны (напр. ф. будынак);
2) асноўны, галоўны (напр. ф-ыя законы фізікі);
3) грунтоўны, салідны (напр. ф-ыя веды, ф. твор).
Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)
constitutional
[,kɑ:nstəˈtu:ʃənəl]1.
adj.
1) канстытуцы́йны
2) кары́сны для здаро́ўя
constitutional exercises — практыкава́ньні, кары́сныя для здаро́ўя
3) істо́тны, гало́ўны
2.
n.
практыкава́ньні, прахо́дка для здаро́ўя, мацыён -у m.
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
кіру́накм
1. (напрамак) Ríchtung f -, -en; Áusrichtung f -, -en;
2.перан Ríchtung f;
гало́ўны кіру́нак Háuptrichtung f;
у гэ́тым кіру́нку in díeser Ríchtung [Bezíehung];
3. (накіраванасцьдзеяння, паварот) Verláuf m -es, -läufe; Wéndung f -
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
капіталіза́цыя
(фр. capitalisation, ад лац. capitalis = галоўны)
1) ператварэнне прыбавачнай вартасці ў капітал;
2) вызначэнне каштоўнасці маёмасці па атрыманаму прыбытку;
3) з’яўленне прымет капіталізму (у эканоміцы, дзяржаўным ладзе).
Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
відаво́чна,
1.пабочн. Напэўна, відаць; мабыць, мусіць. Голас, у якім чулася шчырая жаласць і спачуванне, відавочна, належаў пажылой жанчыне.Васілевіч.Зараз Антона Пятровіча па вечарах Віктар амаль не бачыў: відавочна, у таго была тэрміновая работа на базе.Даніленка.
2.прысл. Яўна, прыкметна; адкрыта. Кадэты відавочна цягнулі за цара, але, не зважаючы на гэта, адносіны паміж самаўладствам і думаю пагоршваліся.Колас.
3.безас.узнач.вык. Ясна, бясспрэчна. [Кандраценка:] — Зусім відавочна стала, што гораду патрэбен галоўны архітэктар.Карпаў.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
асно́ўны1, ‑ая, ‑ае.
Найбольш важны, істотны, галоўны. Асноўны закон. Асноўная думка. Асноўныя сродкі вытворчасці. Асноўная задача. Асноўная спецыяльнасць./узнач.наз.асно́ўнае, ‑ага, н.Звераў рашыўся на самае асноўнае, што магло яго выручыць.Алешка.
•••
Асноўны капіталгл. капітал.
У асноўным — у агульных, істотных рысах, у галоўным.
асно́ўны2, ‑ая, ‑ае.
Які мае адносіны да асновы (у 5 знач.). Асноўныя ніткі.
асно́ўны3, ‑ая, ‑ае.
Які мае дачыненне да асновы (у 8 знач.). Асноўны вокісел. Асноўная соль.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)