Verbum

нядобразычлі́вы, -ая, -ае.

Які не зычыць дабра каму-н.; выражае непрыязнасць да каго-, чаго-н.

Нядобразычлівыя адносіны.

|| наз. нядобразычлі́васць, -і, ж.

пава́га, -і, ДМ -ва́зе, ж.

Пачцівыя адносіны, выкліканыя прызнаннем чыіх-н. высокіх якасцей, заслуг.

Выхоўваць павагу да старэйшых.

Карыстацца павагай.

манту́.

1. нескл., ж. Унутрыскурная проба для ранняй дыягностыкі туберкулёзу.

2. прым., нязм. Які мае адносіны да такой пробы.

Рэакцыя м.

месца...

Першая састаўная частка складаных слоў са знач.: які мае адносіны да месца (у 1 знач.), напр.: месцажыхарства, месцазнаходжанне, месцапражыванне, месцаразмяшчэнне.

джаз-...

Першая састаўная частка складаных слоў са знач.: які мае адносіны да джаза, напр.: джаз-фестываль, джазаркестр, джаз-музыка, джаз-банд.

агня...

Першая састаўная частка складаных слоў, якая адпавядае знач. слова «агонь» або паказвае на адносіны да агню, напр.: агнястрэльны, агнямёт, агняцвет.

квета...

Першая састаўная частка складаных слоў са знач.: які мае адносіны да кветкі (у 1 знач.), кветак, напр.: кветаед (жук), кветалісцік.

кліні́чны, -ая, -ае.

1. гл. клініка.

2. Які мае адносіны да лячэбнага ўздзеяння, які патрабуе або паддаецца лячэнню (спец.).

К. выпадак.

кні́га...

Першая састаўная частка складаных слоў са знач.: які мае адносіны да кніг (у 1 знач.), напр.: кнігавыдавец, кнігавыдавецтва, кнігавыдача, кнігагандаль.