ушанава́ць, ‑ную, ‑нуеш, ‑нуе; зак., каго-што.

1. Выказаць чым‑н. пашану, павагу каму‑, чаму‑н. Мы ж памяць героя ўшануем І справай, і песняй, сябры, І помнік яму пабудуем З гранітнай уральскай гары. Куляшоў. Малашкін заклікаў усіх устаць і ўшанаваць мінутным маўчаннем верных савецкіх людзей, што загінулі ад рукі ворага. Пестрак.

2. Урачыста павіншаваць каго‑н. у сувязі з чым‑н. [Язва:] Сёння .. [Жлукта] будзе ўшанаваны як мае быць. Крапіва.

3. Удастоіць сваёй прысутнасцю. [Стрыбульскі:] Святы божа! Ці бачыш ты, якія госці ўшанавалі наш куток!.. Мележ. Мядзведзь падлізу Ліса ўшанаваў, — Згадзіўся да яго прыйсці на імяніны. Корбан.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

хай, часціца і злучн.

Разм.

1. часціца. Тое, што і няхай (у 1–3 знач.). Хай злыдні над намі скрыгочуць зубамі — Любі сваю ніву, свой край. Купала.

2. злучн. Тое, што і няхай (у 4 знач.).. Чалавеку заўсёды хочацца думаць аб прыемным, хай нават прыемнага адна кропля. Каршукоў.

•••

Не ў гнеў (крыўду) хай будзе сказана гл. быць.

Хай адсохнуць (у мяне) рукі і ногі гл. адсохнуць.

Хай ён (яна, яно) згарыць гл. згарэць.

Хай сабе гл. сабе.

Хай яно гарам гарыць гл. гарэць.

Хай яно запаветрае гл. запаветраць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

цырымо́ніцца, ‑нюся, ‑нішся, ‑ніцца; незак.

1. (звычайна з адмоўем «не»). Захоўваць правілы прынятага этыкету; быць цырымонным. — Вам пераапрануцца трэба, — сказала жанчына і .. узлавана крыкнула: — Кіньце вы цырымоніцца! Асіпенка. Хлор быў заўсёды смелым у братавай хаце і нічуткі не саромеўся нікога і не цырымоніўся. Гартны.

2. з кім-чым і без дап. Праяўляць празмерную далікатнасць, прыстойнасць у адносінах: да каго‑, чаго‑н. [Антон:] — Прашу, пакуль не: позна, навядзі парадак у брыгадзе. І не цырымонься з гультаямі! Савіцкі. Яшчэ ў школе яна [Ірына] звыкла камандаваць гэтым маўклівым хлопцам. І цяпер таксама не цырымоніцца. Шамякін.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

даво́дзіцца

1. (мець выпадак) sich ergében*, dass…; Gelégenheit háben;

ёй так і не давяло́ся з ім паба́чыцца sie hatte kéine Gelégenheit, ihn wíeder zu séhen [sich mit ihm zu tréffen*];

2. (быць сваяком) verwándt sein;

яна́ даво́дзіцца мне цёткай sie ist méine Tánte

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

расстро́йства н.

1. Verwírrung f -, Únordnung f - (у радах); Zerrüttung f -, Veréitelung f - (у справах);

2. (благі настрой):

быць у расстро́йстве schléchter Láune sein, míssgestimmt sein;

3. мед. (захворванне):

расстро́йства мо́вы Spráchfehler m -s, -;

расстро́йства дыха́ння Átmungsstörung f -;

расстро́йства стра́ўніка Mágenverstimmung f -, -en

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

камандзіро́ўка ж.

1. вайск. Ábkommandierung f -, -en, Kommandíerung f;

2. (службовая паездка) Díenstreise f -, -n;

навуко́вая камандзіро́ўка Díenstreise zu wíssenschaftlichen Zwécken, Stúdi¦enreise f -, -n;

быць у камандзіро́ўцы sich auf (éiner) Díenstreise befínden*, auf (éiner) Díenstreise sein;

3. разм. (пасведчанне) гл. камандзіровачнае пасведчанне

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

канта́кт м.

1. Kontákt m -(e)s, -e;

няшчы́льны канта́кт Wáckelkontakt m;

2. перан. Kontákt m, Bezíehung f -, -en, Fühlung f -, -en, Verbíndung f -, -en;

увайсці́ ў канта́кт Kontákt [Verbíndung] áufnehmen*;

быць у канта́кце з кім-н. mit j-m in Verbíndung stehen*

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

кары́сны nützlich, nútzbringend; Nutz-; díenlich (прыдатны);

кары́сная пра́ца nútzbringende Árbeit;

гэ́та табе́ кары́сна das nützt dir; das ist günstig für dich; das kommt dir zugúte;

зрабі́ць кары́сным nútzbar máchen;

быць кары́сным von Nútzen sein;

каэфіцые́нт кары́снага дзе́яння тэх. Wírkungsgrad m -(e)s, -e

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

сле́дства н. юрыд. (geríchtliche) Untersúchung f -, -en; Bewéisaufnahme f -, -n, Untersúchungsverfahren n -s, -, Ermíttlungsverfahren n;

судо́вае сле́дства Bewéisaufnahme f -, -n;

папярэ́дняе сле́дства Vóruntersuchung f -, -en;

ве́сці сле́дства па якой-н. спра́ве éine Sáche [Ángelegenheit] untersúchen;

быць [знахо́дзіцца] пад сле́дствам in ein Untersúchungsverfahren verwíckelt sein

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

цяжа́рная

1. прым. schwánger; (пра жывёл) trächtig;

быць цяжа́рнай in Schwánger sein (ánderen) Úmständen sein, guter Hóffnung sein;

2. у знач. наз. ж. Schwángere (sub) f -n, -n;

суке́нка для цяжа́рнай Úmstandskleid n -(e)s, -er;

кансульта́цыя для цяжа́рнай Schwángerenberatung f -, -en

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)