увагну́ць, ‑ну, ‑неш, ‑не; ‑нём, ‑няце; зак., што.

1. Сагнуць, уціснуць унутр чаго‑н., зрабіць паглыбленне ў чым‑н. Кнігі ўвагнулі паліцу. Шафа ўвагнула падлогу. □ Дзядзька пачаў збіраць кусочкі разбуранага гнязда. Пасля ўзяў сетку, увагнуў яе і стаў старанна складваць кусочак да кусочка ластаўчыну хатку. С. Александровіч.

2. Апусціць уніз, нагнуць, схіліць (плечы, шыю і пад.). Да .. [Петрыка] ідзе .. Падласка, рогі паставіла і галаву ўвагнула, убароць хоча. Крапіва. [Мікола] увагнуў плечы і ўпаў на тратуар. Якімовіч.

3. З цяжкасцю сагнуць. Дрот такі тоўсты, што ледзь увагнуў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

уско́сны, ‑ая, ‑ае.

Які не выказваецца, не выяўляецца непасрэдна; пабочны. Ёсць у мяне пад рукамі толькі скупыя ўскосныя звесткі, знойдзеныя даследчыкамі ў розных архівах. Мехаў. Цяпер я добра ведала, што не толькі не маю права нешта сказаць Віктару.., бо сказаць, гэта значыць зрабіць ускосны папрок яму. Савіцкі. Важным сродкам выяўлення ўнутранага свету чалавека з’яўляецца ў К. Чорнага ўскосная партрэтная характарыстыка. «Полымя». [Чаур]: — Твае любімыя дэтэктывы сцвярджалі: калі няма прамых доказаў, шукай ускосныя. Шыцік.

•••

Ускосная мова гл. мова.

Ускосныя падаткі гл. падатак.

Ускосныя склоны гл. склон.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

bewégen

i

1.

vt

1) ру́хаць, перасо́ўваць, варушы́ць; прыво́дзіць у рух

2) хвалява́ць, узруша́ць

2.

(sich)

1) ру́хацца, перасо́ўвацца, варушы́цца

das Gespräch bewégte sich um díeses Théma — размо́ва ішла́ на гэ́тую тэ́му

2) перан. круці́цца

3) хіста́цца

II

* vt

1.

(zu D) схіля́ць (каго-н. на што-н., да чаго-н.)

er wúrde dazú bewógen — яго́ ўгавары́лі гэ́та зрабі́ць

2.

(sich):

sich ~ lássen* — (zu D, zu + inf) схіля́цца (да чаго-н.), даць сябе́ ўгавары́ць (зрабіць што-н.)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

nacisk, ~u

м.

1. націск, напор; уздзеянне;

pod czyim ~iem — пад чыім націскам;

wywierać nacisk — аказваць націск; націскаць, ціснуць;

2. падкрэсліванне;

położyć nacisk (na czym) — падкрэсліць што; зрабіць упор на што

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

tráuen

I

1.

vi (D) ве́рыць, давяра́ць, давяра́цца (каму-н.)

trau, schau wem — ≅ давяра́й, але́ ве́дай каму́

2.

(sich) асме́львацца; рызыкава́ць

sich nicht ~ etw. zu tun — не асме́ліцца [бая́цца] што-н. зрабі́ць

II

vt вянча́ць

sich ~ lássen* — вянча́цца

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Riss

I

m -es, -e

1) раско́ліна, шчы́ліна;

das Glas hat éinen ~ bekómmen шкля́нка трэ́снула

2) разла́д, разрыў;

ein ~ in der Fréundschaft разла́д памі́ж сябра́мі

II

m -es, -e схе́ма, чарцёж, план, эскі́з;

éinen ~ áufnehmen* зрабі́ць чарцёж

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

прапанава́нне

1. гл. прапаноўванне;

2. гл. прапанова

2.прапанава́ць

1. vórschlagen* vt;

2. (даць на выбар, частаваць) ánbieten* vt; offeríeren vt (камерц.);

3. (уносіць прапанову што-н. зрабіць, тс. кандыдатуру) beántragen vt;

4. (законапраект) vórlegen vt, unterbréiten vt;

прапанава́нне тост éinen Toast [to:st] [Trínkspruch] áusbringen* (за каго-н. auf A);

прапанава́нне свае паслу́гі séine Díenste ánbieten*

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

кры́ўда ж. Beléidigung f -, -en; Kränkung f -, -en, Beschímpfung f -, -en (грубая абраза); Únrecht n -s;

зрабі́ць кры́ўду каму-н. j-n beléidigen;

◊

не ў кры́ўду хай бу́дзе ска́зана ≅ nichts für úngut; mit Verláub;

не да́цца ў кры́ўду sich nicht beléidigen [kränken] lássen*;

быць у кры́ўдзе на каго-н. Ánstoß néhmen* (на каго-н. an D)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

папярэ́джваць, папярэ́дзіць

1. (загадзя паведаміць) vorhér mítteilen; réchtzeitig von etw. (D) benáchrichtigen, im Voráus auf etw. (A) áufmerksam máchen;

2. (перасцерагчы) wárnen vt, verwárnen vt;

3. (прадухіліць) verhüten vt; vórbeugen vi (што-н. D);

папярэ́джваць захво́рванне éiner Erkránkung vórbeugen;

4. (зрабіць што-н. раней за каго-н.) zuvórkommen* vi (s) (каго-н., што-н. D)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

ачы́сціць, ачышча́ць

1. (зрабіць чыстым) réinigen vt, säubern vt; áufräumen vt (вуліцу ад снегу);

2. (ад прымесяў) réinigen vt, läutern vt, raffiníeren vt;

3. (бульбу і г. д.) schälen vt, péllen vt, ábpellen vt; ábschuppen vt (рыбу);

4. разм. (абкрасці) áusräumen vt;

5. (вызваліць ад каго-н., чаго-н.) räumen vt, fréimachen аддз. vt

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)