Verbum

tráuen

I

1.

vi (D) ве́рыць, давяра́ць, давяра́цца (каму-н.)

trau, schau wem — ≅ давяра́й, але́ ве́дай каму́

2.

(sich) асме́львацца; рызыкава́ць

sich nicht ~ etw. zu tun — не асме́ліцца [бая́цца] што-н. зрабі́ць

II

vt вянча́ць

sich ~ lássen* — вянча́цца