Verbum

клясці́, кляну́, кляне́ш, кляне́; клянём, кленяце́, кляну́ць; кляў, кляла́, -ло́; кляні́; незак., каго-што.

Пасылаць праклёны; праклінаць.

|| наз. кляцьба́, -ы́, ж.

кпі́ць, кплю, кпіш, кпіць; кпім, кпіце́, кпяць; незак., з каго-чаго і без дап.

Строіць кпіны, насміхацца.

Нельга к. з чалавека.

крытыкава́ць, -ку́ю, -ку́еш, -ку́е; -ку́й; -кава́ны; незак., каго-што.

1. Падвяргаць крытыцы (у 1 знач.).

2. Займацца крытыкай (у 2 знач.).

крыўдзі́цель, -я, мн. -і, -яў, м.

Той, хто крыўдзіў, крыўдзіць каго-н.

|| ж. крыўдзі́целька, -і, ДМ -льцы, мн. -і, -лек.

лая́льны, -ая, -ае.

Які выражае добразычліва-нейтральныя адносіны да каго-, чаго-н.; карэктны.

Л. чалавек.

Лаяльныя адносіны.

|| наз. лая́льнасць, -і, ж.

любі́мец, -мца, мн. -мцы, -мцаў, м.

Той, каго асабліва любяць, кім захапляюцца; улюбёнец.

Л. публікі.

|| ж. любі́міца, -ы, мн. -ы, -міц.

пакуса́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е; -а́ны; зак., каго-што.

1. Укусіць у многіх месцах ці некалькі разоў.

2. Скусаць.

Хлопчыка пакусалі пчолы.

паланізава́ць, -зу́ю, -зу́еш, -зу́е; -зу́й; -зава́ны; зак. і незак., каго-што.

Зрабіць (рабіць) польскім па мове, звычаях.

|| наз. паланіза́цыя, -і, ж.

панані́зваць, -аю, -аеш, -ае; -аны; зак., каго-што.

Нанізаць адно за другім усё, многае ці ўсіх, многіх.

П. пацеркі на нітку.

папапа́свіць, -пасу́, -пасе́ш, -пасе́; -пасём, -пасяце́, -пасу́ць і папапа́сваць, -аю, -аеш, -ае; зак., каго.

Пасвіць доўга, неаднаразова.

Папапасвіў (і папапасваў) кароў.