дакасі́ць, ‑кашу, ‑косіш, ‑косіць;
1. Закончыць касьбу чаго‑н.
2. Скасіць да якога‑н. месца.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
дакасі́ць, ‑кашу, ‑косіш, ‑косіць;
1. Закончыць касьбу чаго‑н.
2. Скасіць да якога‑н. месца.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
дзічы́цца, ‑чуся, ‑чышся, ‑чыцца;
Пазбягаць, унікаць каго‑н.; быць дзікім.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
дылета́нт, ‑а,
Той, хто займаецца навукай або мастацтвам
[Іт. dilettante.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
адкува́ць, ‑куе;
Тое, што і адкукаваць (у 1 знач.).
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
аднара́дка, ‑і,
1. Старадаўняе рускае мужчынскае адзенне ў выглядзе аднабортнага кафтана
2.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
за́пар,
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
самаабучэ́нне, ‑я,
1. Набыццё ведаў або якіх‑н. навыкаў шляхам самастойных заняткаў
2.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
сом, ‑а,
Вялікая прэснаводная драпежная рыба сямейства сомавых з вусамі і целам
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
сце́рпець, сцярплю, сцерпіш, сцерпіць;
Тое, што і сцярпець.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
фантасмагары́чны, ‑ая, ‑ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)