пашпаклява́ць, ‑люю, ‑люеш, ‑люе;
1. Прамазаць шпаклёўкай.
2. і
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
пашпаклява́ць, ‑люю, ‑люеш, ‑люе;
1. Прамазаць шпаклёўкай.
2. і
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
ператле́лы, ‑ая, ‑ае.
1. Які сапсаваўся ад тлення; перагнілы.
2. Які ператлеў, згарэў
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
абпаўзці́, ‑паўзу, ‑паўзеш, ‑паўзе; ‑паўзём, ‑паўзяце;
Прапаўзці вакол ці міма чаго‑н.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
абы-я́к,
Як папала, неахайна; нядбала.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
бытаві́зм, ‑у,
Празмернае захапленне апісаннем быту, яго дэталей.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
бязро́гі, ‑ая, ‑ае.
Які не мае рога, рог.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
ляшы́ць, ‑шу, ‑шыш, ‑шыць;
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
максімалі́зм, ‑у,
1. Празмерная,
2. Крайне левая паўанархічная тэарэтычная плынь сярод эсэраў, якая ўзнікла ў 1906 г.
[Ад лац. maximum — найбольшае.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
мане́ўраны, ‑ая, ‑ае.
1. Які вядзецца з прымяненнем манеўра (у 1 знач.),
2. Здольны хутка мяняць напрамак руху.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
дэзарганіза́тарства, ‑а,
Дэзарганізатарскія паводзіны, дзеянні.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)