максімалі́зм, ‑у,
1. Празмерная, без ўліку рэальных умоў, крайнасць у якіх‑н. патрабаваннях.
2. Крайне левая паўанархічная тэарэтычная плынь сярод эсэраў, якая ўзнікла ў 1906 г.
[Ад лац. maximum — найбольшае.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)