Verbum

заахво́чванне, -я, н.

1. гл. заахвоціць.

2. Тое, што заахвочвае каго-н. да чаго-н.; пахвала, узнагарода.

Атрымаць з. ад кіраўніцтва.

загаво́р¹, -у, мн. -ы, -аў, м.

Тайнае пагадненне аб сумесных дзеяннях супроць каго-н. у палітычных і іншых мэтах.

З. мяцежнікаў.

заглыну́ць, 1 і 2 ас. не ўжыв., -не; зак., каго-што (спец.).

Пра рыбу: праглынуць.

Шчупак заглынуў жыўца.

|| незак. заглы́тваць, -ае.

залупцава́ць, -цу́ю, -цу́еш, -цу́е; -цу́й; -цава́ны; зак., каго (разм.).

Лупцуючы, давесці да страты прытомнасці або да смерці.

З. бізуном да непрытомнасці.

заляца́цца, -а́юся, -а́ешся, -а́ецца; незак., да каго.

Аказваць увагу каму-н., імкнучыся выклікаць прыхільнасць.

З. да жанчыны.

|| наз. заляца́нне, -я, н.

заплю́хаць, -аю, -аеш, -ае; -аны; зак., каго-што.

Пакрыць пырскамі (гразі, вады і пад.).

З. сукенку.

|| незак. заплю́хваць, -аю, -аеш, -ае.

заплява́ць, -люю́, -люе́ш, -люе́; -люём, -люяце́, -люю́ць; -лю́й; -лява́ны; зак., каго-што.

Забрудзіць пляўкамі.

З. падлогу.

|| незак. заплёўваць, -аю, -аеш, -ае.

запрыго́ніць, -ню, -ніш, -ніць; -нены; зак., каго (што) (уст).

Зрабіць прыгонным, закабаліць.

|| незак. запрыго́ньваць, -аю, -аеш, -ае.

|| наз. запрыго́ньванне, -я, н.

зару́чка, -і, ДМ -чцы, ж. (разм.).

Магчымасць атрымаць дапамогу, садзеянне ў якой-н. справе з боку каго-н.

Мець заручку.

заспіртава́ць, -ту́ю, -ту́еш, -ту́е; -ту́й; -тава́ны; зак., каго-што.

Палажыць у спірт для засцярогі ад гніення.

|| незак. заспірто́ўваць, -аю, -аеш, -ае.