heel1 [hi:l] n.
1. пята́
2. абца́с
♦
be at/on smb.’s heels даганя́ць каго́-н., гна́цца па пята́х за кім-н., неадсту́пна прасле́даваць каго́-н.;
bring smb. to heel прыму́сіць каго́-н. падпарадко́ўвацца;
come to heel
1) (пра чалавека) слу́хацца (каго-н.), бездако́рна падпарадко́ўвацца (каму-н.)
2) (пра сабаку) падысці́ блі́зка да чалаве́ка, які́ паклікаў;
take to one’s heels уцячы́ , пусці́цца наўцёкі;
turn/spin on your heel рэ́зка/кру́та павярну́цца;
under the heel of smb. lit. пад чыі́м-н. прыгнётам, у каго́-н. пад пято́й/абца́сам
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
score2 [skɔ:] v.
1. ве́сці лік (у гульні); набіра́ць ачкі́, ба́лы;
score a goal забі́ць гол;
She scored 100 in the test. Яна набрала 100 балаў за тэст.
2. залі́чваць ( ачкі)
3. дабіва́цца по́спеху;
The programme scored a real hit with the public. Праграма мела вялікі поспех у публікі.
4. дра́паць, рабі́ць зару́бкі
score off [ˌskɔ:rˈɒf] phr. v. атрыма́ць верх (над кім-н.);
It’s easy to score off that poor silly woman. Вельмі лёгка збіць з панталыку гэтую дурніцу.
score out [ˌskɔ:rˈaʊt] phr. v. выкрэ́сліваць
score through [ˌskɔ:ˈθru:] phr. v. = score out
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
string2 [strɪŋ] v. (strung)
1. наця́гваць, напіна́ць (струну, вяроўку і да т.п.)
2. ніза́ць, нані́зваць (пацеркі)
3. лу́шчыць (стручкі фасолі, гароху і да т.п.)
♦
string smth. together : I can’t string two words of French together. Я не магу звязаць і двух слоў па-французcку.
string along [ˌstrɪŋəˈlɒŋ] phr. v. : string smb. along падма́нваць каго́-н. наўмы́сна;
string along (with smb.) ісці́ сле́дам (за кім-н.); быць ве́рным (каму́-н.)
string out [ˌstrɪŋˈaʊt] phr. v. расця́гваць; расця́гвацца (гужам);
string out the washing разве́шваць бялі́зну (на вяроўку)
string up [ˌstrɪŋˈʌp] phr. v.
1. напру́жваць (нервы)
2. infml ве́шаць злачы́нцу
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
treat2 [tri:t] v.
1. абыхо́дзіцца (з кім-н.); ста́віцца (да каго-н.);
Don’t treat me as a child! Не стаўся да мяне як да дзіцяці!
2. разгляда́ць, трактава́ць;
I treat his remark as a joke. Я разумею, што яго заўвага зроблена жартам.
3. (for) лячы́ць (ад);
She was treated for smallpox. Яе лячылі ад воспы.
4. (to) частава́ць (чым-н.);
He treated me to a taxi about the town. Ён павазіў мяне на таксі па горадзе.
♦
treat smb. like dirt infml ста́віцца да каго́-н. як да свінні́ (непаважліва)
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
visit2 [ˈvɪzɪt] v.
1. наве́дваць, адве́дваць; захо́дзіць (да каго-н.); хадзі́ць, е́здзіць, быва́ць;
visit foreign countries е́здзіць за мяжу́;
I hope to visit London. Я спадзяюся пабываць у Лондане;
go visiting хадзі́ць у го́сці;
I’m just visiting here. Я тут праездам;
visit (with) AmE гасці́ць, гасцява́ць; спыня́цца, часо́ва знахо́дзіцца (у каго-н.);
This is a place never visited by the sun. Гэта месца, куды ніколі не заглядвае сонца.
2. знаёміцца. агляда́ць;
visit a new housing project знаёміцца з но́вым будаўні́чым прае́ктам
3. AmE (with) пагавары́ць, пабала́каць (з кім-н.)
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
нож, нажа, м.
1. Прылада для рэзання, якая складаецца з ляза і ручкі. Зрабіўшы нажом метку на яліне, дзед важна стаў у баявую позу і падняў пісталет угору. Лынькоў. Шаройка бегаў сам на кухню, прыносіў відэльцы, нажы. Шамякін.
2. Рэжучая частка розных машын, інструментаў. Два калгаснікі завіхаліся каля сячкарні. Адзін падаваў салому ў жолаб пад зубы і нажы, а другі круціў кола спецыяльна прыстасаванаю ручкаю. Колас.
•••
Фінскі нож — кароткі з тоўстай рэжучай часткай нож, які носяць у ножнах.
Без нажа зарэзаць гл. зарэзаць.
Легчы пад нож гл. легчы.
На нажах з кім — у варожых адносінах.
Нож у спіну каму — аб подлым, здрадніцкім ўчынку.
Памерці пад нажом гл. памерці.
Прыстаць з нажом да горла гл. прыстаць.
Тачыць нож гл. тачыць.
Як нажом адрэзаць гл. адрэзаць.
(Як) нож у сэрца — наносіць крыўду, боль, пакуты.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
павыхо́дзіць, ‑дзіць; ‑дзім, ‑дзіце, ‑дзяць; зак.
1. Выйсці адкуль‑н., пакінуць межы чаго‑н. — пра ўсіх, многіх. Партызаны павыходзілі з лясоў. □ Людзі павыходзілі з зямлянак, рассыпаліся па лесе. Шамякін. // Прарвацца, прабіцца адкуль‑н. поўнасцю або ў вялікай колькасці. Павыходзіць з акружэння. // Пакінуць месца знаходжання дзе‑н. — пра ўсіх, многіх. Некаторыя з.. [сяброў па былому падполлю] толькі ў верасні трыццаць дзевятага павыходзілі з санацыйных астрогаў. Брыль.
2. (1 і 2 ас. мн. не ўжыв.); перан. Быць выдадзеным, надрукаваным — пра ўсё, многае.
3. Прыйсці куды‑н., апынуцца дзе‑н. — пра ўсіх, многіх. Павыходзіць на суботнік.
4. Выйсці (замуж) — пра ўсіх, многіх. Удава Пагуляйская не мела сыноў, а дочкі павыходзілі замуж, апрача меншай, што яшчэ хадзіла ў.. дзесяцігодку. Грамовіч.
5. Разм. Стаць, зрабіцца кім‑, чым‑н. — пра ўсіх, многіх. [Вейс:] — Бач, колькі.. [маладых] не то што ў памочнікі, а ў машыніст павыходзіла. Шынклер.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
прыгрэ́ць, ‑грэю, ‑грэеш, ‑грэе; зак.
1. Пачаць грэць. Падзьмуў паўднёвы вецер, прыгрэла сонца і ўвачавідкі пастракаціла поле на чорныя плямы. Пальчэўскі. Па-вясноваму прыгрэла сонца. Васілеўская.
2. каго-што. Нагрэць, сагрэць каго‑, што‑н. Красавік прыйшоў. Палі Сонейка прыгрэла, І на леташняй раллі Жыта зарунела. Грахоўскі. — Пакінь, Пакінь мне дачушку маю, Я ў салому яе спавію, Я прыгрэю яе сваім целам. Глебка.
3. перан.; каго. Разм. Аказаць прытулак каму‑н., праявіць чулыя адносіны да каго‑н., паклапаціцца аб кім‑н. Прыгрэць сірату. □ [Шота:] Ну, чаго ты прычапіўся: я, я! І я! Абодва добрыя цацы! Рады, што добрыя людзі прыгрэлі, даглядаюць. Губарэвіч. Мы свой кут у слязах пакідалі, Да цябе нас твой голас пазваў, Ты ўсіх нас прыгрэла, Масква! Броўка.
•••
Прыгрэць змяю (гадзюку) на (сваіх) грудзях — зрабіць дабро чалавеку, які пазней адплачвае няўдзячнасцю.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
пасе́яць, ‑сею, ‑сееш, ‑сее; зак., што.
1. Рассыпаючы, укінуць зерне, насенне ў зямлю для вырошчвання. У суботу зранку выехала [Зося] з бацькам пасеяць грэчку. Гартны. Тут мяркуецца пасеяць травы і стварыць культурную пашу. Дуброўскі. // Засеяць зернем, насеннем. — Мы раім людзям прыязджаць лепш увесну, насупраць цяпла. Адразу можна пасеяць лапік які пшаніцы і мець свой хлеб. Пальчэўскі. // Спец. Змясціць мікраарганізмы ў пажыўнае асяроддзе для размнажэння.
2. перан. Выклікаць, узбудзіць у кім‑н. якое‑н. пачуццё, перажыванне. Язэпу трэба было ісці. Але неяк цяжка было зрабіць першы крок, асабліва цяпер, калі гэты доўгі, цыбаты чалавек пасеяў у душы трывогу... Асіпенка. Алесь разгубіўся. Макар Сяргеевіч не тое, што пераканаў яго, а пасеяў сумненні. Шыцік.
3. перан. Разм. Згубіць. Хаця б.. Валынец шапку дзе па дарозе не пасеяў? Лобан.
4. Разм. Пачаць ісці, сеяць (пра дробны дождж, снег).
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
пля́снуць, ‑ну, ‑неш, ‑не; зак.
1. без дап. Ударыць, стукнуць з пляскам. Каля лодкі рыбіна злосна пляснула шырокім хвастом па вадзе, спрабуючы нырнуць пад ніз. Ігнаценка.
2. каго і без дап. Ударыць, стукнуць далонню аб далонь або далонню па кім‑, чым‑н. — Што ты нарабіла? — пляснула далонямі Поля, да якой не адразу дайшло, што здарылася. Шамякін. Дзверы адчыніла мне цётка. Пляснула ў далоні, ледзьве зірнула на мяне. Савіцкі. Я прамармытаў нешта, а ён пляснуў мяне па плячы: — Значыць, дамовіліся! Рунец.
3. што. Разм. Кінуць што‑н. з шумам, з пляскам. Тады Алёша з размаху пляснуў аб падлогу мокрую анучку і рушыў да дзвярэй. Шамякін. // Упасці з шумам.
4. што або чаго. Разм. Плюхнуць на каго‑н., у што‑н. Бабка бразнула пустым посудам, ссыпала ўсе лыжкі і міскі ў начоўкі, пляснула гарачай вады. Каліна.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)