wyperswadować

зак. komu co адраіць каму што; адгаварыць каго ад чаго; пераканаць каго адмовіцца ад чаго

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

zaopiekować się

зак. kim/czym паклапаціцца пра каго/што; узяць на сябе клопат пра каго/што

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

zaprzysięgać

незак.

1. kogoпрыводзіць да прысягі каго; прымаць прысягу ад каго;

2. прысягаць, даваць прысягу, абяцаць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

rozkochać się

зак.

1. w kim закахацца ў каго; палюбіць каго;

2. w czym упадабаць што

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

uciec się

зак.do kogoзнайсці ратунак у каго, звярнуцца да каго;

uciec się do wykrętów — пачаць выкручвацца

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

zerznąć

зак. зрэзаць, адрэзаць; спілаваць;

zerznąć skórę komu co разм. адлупцаваць каго; злупіць скуру з каго

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

żachnąć się

зак. na kogo/co абурыцца кім/чым, жахнуцца каго/чаго, накінуцца на каго/што

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

тыра́ніць, ‑ню, ‑ніш, ‑ніць; незак., каго-што.

1. Праяўляць дэспатызм, жорсткасць у адносінах да каго‑н. Фашызм, які тыраніў Польшчу столькі год, больш сюды не вернецца. Пестрак.

2. Здзекавацца з каго‑н., мучыць каго‑н., прыгнятаць. — Я тыраню маці ўдзень і ўночы .. з-за майго кашлю маці пакутуе больш за мяне. Бядуля. [Іван:] — Я тыраніў цябе, Оля? Шамякін.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

натрави́тьI сов.

1. (уничтожить отравой) натруці́ць, наатру́чваць, атруці́ць, мног. паатру́чваць;

2. охот. напалява́ць;

3. прям., перен., разг. (кого, что, на кого, что) нацкава́ць; (подстрекнуть) падбухто́рыць (супраць каго, чаго);

натрави́ть соба́ку на кого́-л. нацкава́ць саба́ку на каго́е́будзь.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

по́за

1. по́за, -зы ж., паста́ва, -вы ж.;

снима́ть в ра́зных по́зах здыма́ць у ро́зных по́зах (паста́вах);

2. перен. по́за, -зы ж.;

стать (встать) в по́зу (кого) стаць у по́зу (каго);

приня́ть по́зу (кого, какую) прыня́ць по́зу (каго, якую).

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)