укра́сціся, украдзецца; пр. украўся, укралася; зак.

1. Папасці, пранікнуць з-за недагляду. У тэкст укралася памылка.

2. Непрыкметна ўвайсці, пранікнуць куды‑н.; пракрасціся. Здаецца, і непрыкметна прашмыгнулі партызаны вішнякамі ў вёску, бясшумна ўкраліся на двор.., але іх прыход .. не застаўся незаўважаным. Кухараў. // перан. Непрыкметна, міжвольна пранікнуць, з’явіцца; закрасціся (пра пачуцці, думкі). Украўся ў душу страх. □ У мой дзіцячы маленькі свет укралася першая зайздрасць. Бядуля.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Mull

I

m -(e)s, -e ма́рля; тэкст. кісе́я

II

m -(e)s, -e бат. лёгкая гле́ба

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

ру́бчык м

1. памянш kléine Nárbe;

2. тэкст Ríppe f -, -n;

3. (шво) Naht f -, Nähte, Saum m -(e)s, Säume

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

прае́кт

(лац. projectus = кінуты наперад)

1) распрацаваны план стварэння, пабудовы чаго-н. (напр. п. гідратурбіны, п. дома);

2) папярэдні тэкст якога-н. дакумента (напр. п. закона);

3) задума, план.

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)

garble

[ˈgɑ:rbəl]

1.

v.t., -bled, -bling

1) падтасо́ўваць (фа́кты), наўмы́сна скажа́ць, падабра́ўшы то́лькі выго́днае

2) пераблы́тваць (фа́кты) міжво́льна

3) сартава́ць, выбіра́ць найле́пшае

2.

n.

1) падтасо́ўваньне, наўмы́снае скажэ́ньне n.

2) падтасава́ны, скажо́ны або́ пераблы́таны тэкст; лама́ная мо́ва, сло́ва

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

або́рка ​1, ‑і, ДМ ‑рцы; Р мн. ‑рак; ж.

Невялікая вяроўка; шпагаціна. Перавязаць што-небудзь аборкай. □ Пяньку яна [Аўгінка] хацела здаць нарыхтоўшчыкам, але перадумала — у сваёй гаспадарцы таксама аборкі патрэбны. Чыгрынаў.

або́рка ​2, ‑і, ДМ ‑рцы; Р м. ‑рак; ж.

1. Спец. Друкарскі набор укарочанымі радкамі вакол якога‑н. малюнка, табліцы і пад. Тэкст у аборку.

2. Нашытая палоска матэрыі. // часцей мн. (або́ркі, ‑рак). Тое, што і брыжы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

аўто́граф

(фр. autographe, ад гр. autos = сам + grapho = пішу)

1) уласнаручны, звычайна памятны, надпіс ці подпіс (напр. узяць у пісьменніка а.);

2) аўтарскі рукапісны тэкст (напр. а. верша М. Багдановіча).

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)

перабра́ць, -бяру́, -бярэ́ш, -бярэ́; -бяро́м, -бераце́, -бяру́ць; -бяры́; -бра́ны; зак.

1. каго-што. Разбіраючы, сартуючы, перагледзець (многае).

П. кнігі.

П. бульбу.

П. у размове ўсіх знаёмых (перан.).

2. што. Разабраўшы, скласці, набраць нанава (спец.).

П. сцены.

П. тэкст.

3. што. Паслядоўна дакрануцца да чаго-н.

П. гузікі на кофце пальцамі.

4. што і чаго. Узяць больш, чым трэба, занадта многа.

П. фонд зарплаты.

5. Зрабіць звыш меры, перадаць, перастарацца (разм.).

П. меру (зрабіць лішняе). У нядзелю ў гасцях перабраў (выпіў лішняе).

|| незак. перабіра́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.

|| наз. перабіра́нне, -я, н., перабо́р, -у, м. і перабо́рка, -і, ДМ -рцы, ж. (да 2 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

сляпы́, -а́я, -о́е.

1. Які не бачыць, пазбаўлены зроку; са слабым зрокам.

Сляпое дзіця.

Падручнікі для сляпых (наз.).

2. перан. Які дзейнічае, не ўсведамляючы і не абдумваючы сваіх учынкаў.

С. ад злосці.

Слепа (прысл.) паверыць першаму сустрэчнаму.

Сляпое перайманне.

3. Невыразны, неразборлівы (пра шрыфт, тэкст і пад.).

С. адбітак на паперы.

4. Праз які дрэнна або нічога не бачна.

Сляпыя шыбы ў вокнах.

Сляпая хата (з малымі вокнамі).

5. Які адбываецца без удзелу зроку, без бачных арыенціраў (спец.).

С. метад друкавання (не гледзячы на клавішы). С. палёт на самалёце.

○

Сляпая кішка — пачатковая частка тоўстай кішкі, якая мае чэрвепадобны адростак.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

по́длинный сапра́ўдны; (аутентичный) аўтэнты́чны; (оригинальный) арыгіна́льны; (истинный) праўдзі́вы; шчы́ры;

по́длинный текст аўтэнты́чны (арыгіна́льны) тэкст;

по́длинные докуме́нты арыгіна́льныя (сапра́ўдныя) дакуме́нты;

по́длинный исто́чник праўдзі́вая (сапра́ўдная) крыні́ца;

по́длинная по́дпись сапра́ўдны по́дпіс;

по́длинная пра́вда шчы́рая пра́ўда;

◊

с по́длинным ве́рно з арыгіна́лам зго́дна.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)