распараджа́цца, -а́юся, -а́ешся, -а́ецца; незак.

1. гл. распарадзіцца.

2. Кіраваць, ведаць кім-, чым-н.

У доме ўсім рспараджаецца бацька.

3. Весці сябе як гаспадар; камандаваць.

Р. ў чужой хаце.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

сэрцае́д, -а, М -дзе, мн. -ы, -аў, м. (разм., жарт.).

Той, хто лёгка заваёўвае сімпатыю жанчын, умее закахаць у сябе.

|| ж. сэрцае́дка, -і, ДМ -дцы, мн. -і, -дак.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

gebärden

(sich) паво́дзіць [трыма́ць] сябе́

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

discredit​1 [dɪsˈkredɪt] n. fml дыскрэдыта́цыя; га́ньба;

to our discredit со́рам, со́рамна (за сябе)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

somebody [ˈsʌmbədi] pron. хто́сьці, не́хта;

He thinks he’s somebody. Ён лічыць сябе важнай асобай.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

безобра́зничать несов., разг. паво́дзіць сябе́ непрысто́йна, рабі́ць бры́дасці, па́касціць; (буйствовать) буя́ніць; (озорничать) гарэ́заваць, гарэ́зіць, сваво́ліць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

прини́зиться

1. (стать ниже, меньше) прыні́зіцца; зні́зіцца; пані́зіцца;

2. разг. (унизить себя) уні́зіцца; прыні́зіць (сябе́).

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

заста́віцца, ‑стаўлюся, ‑ставішся, ‑ставіцца; зак., чым.

Заставіць, загарадзіць сябе чым‑н. Алег пачаў хінуць Людмілу да сябе, але яна заставілася рукамі. Ермаловіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

самазнясі́ленне, ‑я, н.

Знясіленне самога сябе.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

самазнясі́льванне, ‑я, н.

Знясільванне самога сябе.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)