клапо́ўнік, ‑а і ‑у, м.

1. ‑а. Разм. Памяшканне або мэбля, у якіх завялося многа клапоў.

2. ‑у. Род адна‑, двух- і шматгадовых травяністых раслін сямейства крыжакветных, што скарыстоўваюцца ў народнай медыцыне як сродак ад клапоў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

целе́бный гаю́чы; (лекарственный) ле́кавы; (полезный для здоровья) здаро́вы;

целе́бное сре́дство гаю́чы (ле́кавы) сро́дак;

целе́бные тра́вы ле́кавыя тра́вы, зёлкі;

целе́бный исто́чник ле́кавая крыні́ца.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

balm

[bɑ:m]

n.

1) бальза́м -у m.

2) гаю́чы сро́дак

3) прые́мны пах

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

irritant

[ˈɪrətənt]

1.

n.

раздражня́льны сро́дак, раздражня́льнік -у m.

2.

adj.

дражлі́вы; раздражня́льны

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

Стульду́пка ‘расліна стрэлкі; настой з гэтай травы’ (паст., Сл. ПЗБ). Да стуліць (гл.) і дупа (гл.), бо настой расліны выкарыстоўваецца як сродак ад паносу. Хутчэй за ўсё, запазычана з польск. stulidupka ‘расліна Capsella bursa pastoris; Sisymbrium sophia’ (Варш. сл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Nótbehelf

m -(e)s, -e

1) надзвыча́йны [апо́шні] сро́дак

2) часо́вая ме́ра

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

алахо́л

(ад ала- + гр. chole = жоўць)

лекавы прэпарат, жаўцягонны сродак.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

арпена́л

(ад гр. arpe = крывы меч)

лекавы прэпарат, проціспазматычны сродак.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

гашы́ш

(ар. hasis)

наркатычны сродак, які атрымліваюць з індыйскіх канапель.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

дыпразі́н

(ад ды- + гр. prasinos = зялёны)

лекавы прэпарат, проціалергічны сродак.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)