сляса́рыць, ‑ру, ‑рыш, ‑рыць; незак.
Разм. Працаваць слесарам, выконваць слясарную работу. — А дзе.. [сын] працуе? — спытала Люба. [Лукер’я Назараўна:] — У гаражы. Шафёрам быў, а цяпер слясарыць, рамантуе... Марціновіч.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
стажа́рыць, ‑ру, ‑рыш, ‑рыць; незак., што.
Разм. Складаць, кідаць сена ў стагі. / у вобразным ужыв. Мярэжкамі пена Плыла ля паэта. Стажарыла сена Прыгоннае лета. Калачынскі.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
вы́варыць, -ру, -рыш, -рыць; -раны; зак., што.
1. Здабыць што-н. пры дапамозе кіпячэння, выварвання.
В. соль з марской вады.
2. Варкай давесці да патрэбнай ступені гатоўнасці або пераварыць (у 2 знач.).
В. мяса.
3. Кіпячэннем ачысціць ад чаго-н.
В. бялізну.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
растапы́рыць, -ру, -рыш, -рыць; -раны; зак., што (разм.).
1. Расставіць, развесці ў бакі (рукі, ногі і пад.).
Р. пальцы.
Р. крылы.
2. перан. Раскінуць, распасцерці ў бакі (вецце, галіны і пад.).
Елка растапырыла галіны.
|| незак. растапы́рваць, -аю, -аеш, -ае.
|| наз. растапы́рванне, -я, н.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
запрато́рыць, -ру, -рыш, -рыць; -раны; зак. (разм.).
1. каго-што. Далёка або невядома куды схаваць, падзець.
І куды ён запраторыў шашкі?
2. перан., каго (што). Заслаць куды-н., адкуль цяжка выбрацца, вызваліцца.
З. каго-н. у глуш.
|| незак. запрато́рваць, -аю, -аеш, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
загарэ́ць, ‑ру, ‑рыш, ‑рыць; зак.
Пацямнець, стаць смуглым пад уздзеяннем сонечнага прамення. [Валодзя] загарэў, як асмалак. Якшовіч. Загарэў старшыня, яшчэ больш вылінялі ад спёкі рыжыя бровы. Бялевіч.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
адпа́рыць, ‑ру, ‑рыш, ‑рыць; зак., што.
Размякчыўшы парай, гарачай вадой, аддзяліць. Твае ж рукі прапахлі смалой, Мазалёў ты з далоні сухой Не адпарыш гарачай вадой. Бялевіч.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
ве́трыць, ‑ру, ‑рыш, ‑рыць; зак., што.
Ачышчаць ад смецця на ветры (збожжа). Ветрыць жыта, насенне.
•••
Ветрыць носам — пазнаваць, вызначаць што‑н., прынюхваючыся да ветру; чуць нюхам.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
размажджэ́рыць, ‑ру, ‑рыш, ‑рыць; зак., што.
Разм. Моцна ўдарыўшы, раздрабіць. [Міхаліна:] — Ідзі, ідзі ад мяне. Ты п’яны... Ледзь на нагах стаіш... Не падыходзь! Галаву траплом размажджэру... Сачанка.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
тарато́рыць, ‑ру, ‑рыш, ‑рыць; незак.
Разм. Гаварыць вельмі хутка, скарагаворкай. Пыжык безупынку тараторыў. Курто. [Люба] тараторыла без канца, расказвала аб дзяўчатах .. і малола, малола ўсякае глупства. Лынькоў.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)