храна... (гл. хрона...).

Першая састаўная частка складаных слоў; ужываецца замест «хрона...», калі націск у другой частцы слова падае на першы склад, напрыклад: храналогія, хранаскоп.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

цверда... (гл. цвёрда...).

Першая састаўная частка складаных слоў; ужываецца замест «цвёрда...», калі націск у другой частцы падае на першы склад, напрыклад: цвердалобы, цвердазём, цвердасплаўны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

цемна... (гл. цёмна...).

Першая састаўная частка складаных слоў; ужываецца замест «цёмна...», калі націск у другой частцы падае на першы склад, напрыклад: цемнабровы, цемнатвары, цемнагрывы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

чарна... (гл. чорна...).

Першая састаўная частка складаных слоў; ужываецца замест «чорна...», калі націск у другой частцы падае на першы склад; напрыклад: чарнабровы, чарнакрылы, чарнаморац.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

чырвана... (гл. чырвона...).

Першая састаўная частка складаных слоў; ужываецца замест «чырвона...», калі націск у другой частцы падае на першы склад, напрыклад: чырванабокі, чырванаскуры, чырванафлоцкі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

шаўка... (гл. шоўка...).

Першая састаўная частка складаных слоў; ужываецца замест «шоўка...», калі націск у другой частцы падае на першы склад, напрыклад: шаўкавод, шаўкапрад, шаўкаткацкі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

шкла... (гл. шкло...).

Першая састаўная частка складаных слоў; ужываецца замест «шкло...», калі націск у другой частцы падае на першы склад, напрыклад: шклавар, шклаграфія, шкларэзны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Béichtkind

n -(e)s, -er той , хто ка́ецца [спавяда́ецца], ідзе́ пе́ршы раз на спо́ведзь

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Nícht=

першы кампанент складаных назоўнікаў, надае значэнне адмоўя або процілегласці: Níchtmetall немета́л, метало́ід

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

сустрэ́чны, -ая, -ае.

1. Які рухаецца насустрач.

С. цягнік.

С. вецер.

Ніхто з сустрэчных (наз.) не спыніўся.

2. Які адбываецца пры сустрэчы, пры руху з двух бакоў.

С. бой.

С. агонь.

3. Які даецца ў адказ на што-н.

С. план.

◊

Першы сустрэчны — хто трапіцца, выпадковы.

Сустрэчны (наз.) і папярэчны — любы без разбору чалавек, усякі.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)