прарызі́ньванне, ‑я, н.
Дзеянне паводле знач. дзеясл. прарызіньваць — прарызініць і стан паводле знач. дзеясл. прарызіньвацца — прарызініцца.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
прасло́йванне, ‑я, н.
Дзеянне паводле знач. дзеясл. праслойваць — праслаіць і стан паводле знач. дзеясл. праслойвацца — праслаіцца.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
працверажэ́нне, ‑я, н.
Дзеянне паводле знач. дзеясл. працверажаць — працверазіць і стан паводле знач. дзеясл. працверажацца — працверазіцца.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
прыжыўле́нне, ‑я, н.
Дзеянне паводле знач. дзеясл. прыжыўляць — прыжывіць і стан паводле знач. дзеясл. прыжыўляцца — прыжывіцца.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
прытупле́нне, ‑я, н.
Дзеянне паводле знач. дзеясл. прытупляць — прытупіць і стан паводле знач. дзеясл. прытупляцца — прытупіцца.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
раз’ядна́нне, ‑я, н.
Дзеянне паводле знач. дзеясл. раз’ядноўваць — раз’яднаць; дзеянне і стан паводле знач. дзеясл. раз’яднацца.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
спрасо́ўванне, ‑я, н.
Дзеянне паводле знач. дзеясл. спрасоўваць — спрасаваць і стан паводле знач. дзеясл. спрасоўвацца — спрасавацца.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
стваро́жванне, ‑я, н.
Дзеянне паводле знач. дзеясл. стварожваць — стварожыць і стан паводле знач. дзеясл. стварожвацца — стварожыцца.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
убаўле́нне, ‑я, н.
Дзеянне паводле знач. дзеясл. убаўляць — убавіць і стан паводле знач. дзеясл. убаўляцца — убавіцца.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
увільгатне́нне, ‑я, н.
Дзеянне паводле знач. дзеясл. увільгатняць — увільгатніць і стан паводле знач. дзеясл. увільгатняцца — увільгатніцца.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)