блінцоўка, ‑і, ДМ ‑цоўцы; Р мн. ‑цовак; ж.

Абл. Невялікая дзежка, у якой рашчыняюць блінцы. Падвесіць [Таццяна] да бэлькі лямпу, паставіць дзежачку-блінцоўку (цяпер блінцоўка гуляе — няма сям’і, няма каму і блінцы пячы на снеданне) — і чым не канцылярыя?.. Васілевіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

zresztą

зрэшты;

zresztą nie mam czasu — зрэшты, у мяне няма часу

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

account​2 [əˈkaʊnt] v. лічы́ць, разгляда́ць;

account for тлума́чыць, растлума́чваць;

His illness accounts for his absence. Яго няма, таму што ён хворы.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

intention [ɪnˈtenʃn] n. (of) наме́р; план; мэ́та; заду́ма;

He has no intention of going abroad. У яго няма намеру ехаць за мяжу.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

reproach​2 [rɪˈprəʊtʃ] v. (for) папрака́ць, дакара́ць, папіка́ць, упіка́ць;

You’ve got nothing to reproach yourself for. Вам няма ў чым папракнуць сябе.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

unnumbered [ˌʌnˈnʌmbəd] adj.

1. непранумарава́ны;

The chairs here are unnumbered. Тут на крэслах няма нумароў.

2. dated незлічо́ны;

unnumbered stars бе́зліч зо́рак

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

знос 1, ‑у, м.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. зносіць — знесці (у 1–5 знач.).

знос 2, ‑у, м.

Псаванне ў працэсе дзейнасці, выкарыстання і пад. Знос аўтапакрышак. ▪ — Нельга дапускаць, каб абсталяванне працавала на знос. Шыцік.

•••

Зносу няма чаму гл. няма.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

праштрафіцца, ‑флюся, ‑фішся, ‑фіцца; зак.

Разм. Правінаваціцца ў чым‑н. Калі [Пракоп] паяўляўся ў Ельнічах, то ўжо ведалі, што недзе праштрафіўся. Вітка. — Пішы, — махнуў рукой Язэп. — Старшыня дык старшыня, усё адно кіраваць няма кім і няма чаго транжырыць. Думаю, не праштрафлюся. Асіпенка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

смех назоўнік | мужчынскі род

Кароткія характэрныя галасавыя гукі, якія выражаюць весялосць, радасць, задаволенасць, а таксама злараднасць, насмешку і іншыя пачуцці.

  • Здаровы дзіцячы с.
  • Без смеху (сур’ёзна).
  • Не да смеху (няма прычыны смяяцца, весяліцца).
  • С. бярэ (хочацца смяяцца).
  • Смеху варта (смешна).
  • Падарваць жываты са смеху.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

адыходзіны, ‑дзін; адз. няма.

У выразе: на адыходзіны — тое, што і на адыход (гл. адыход).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)