Танана́ ’гурт, натоўп, чарада’ (Растарг.). Цёмнае слова. Магчыма, гукапераймальнае ўтварэнне, параўн. укр. танана́ ’выгук здзіўлення’, рус. дыял. тана́кать, тананы́кать ’прыпяваць’, польск. tana ’прыпеў у песні’, балг. танани́кам, макед. танани́ка ’прыпяваць, спяваць сабе пад нос’, параўн. талалой ’шум, гам’ і талалойства ’зборышча, натоўп’, гл. Параўн. ЕСУМ, 5, 513.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
oar [ɔ:] n. вясло́
♦
put/stick your oar in BrE, infml уме́швацца (у чужыя справы, размовы і да т.п.); со́ваць/утыка́ць нос не ў сваю́ спра́ву;
rest on one’s oars спачыва́ць на ла́ўрах, задавальня́цца дася́гнутым
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
smile2 [smaɪl] v. (at) усміха́цца;
Keep smiling! Не вешай нос!;
She smiled a bitter smile. Яна горка ўсміхнулася;
She smiled her thanks. Яна выказала падзяку ўсмешкаю.
♦
if luck smiles on me калі́ мне пашча́сціць
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
кары́та ср. коры́то (для кормления скота);
◊ заста́цца ля разбі́тага к. — оказа́ться у разби́того коры́та;
ле́зці не ў сваё к. — сова́ть нос в чужи́е дела́
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)
зазява́цца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца; зак.
Разм. Задумаўшыся, загледзеўшыся на каго‑, што‑н., аказацца няўважлівым, рассеяным. Месца тут было самае што ні ёсць дзікае — былая сядзіба, закіданая розным ламаччам. Толькі зазявайся — адразу ці ногі пал[оміш], Ці нос разаб’еш. Ваданосаў. Арсень зазяваўся і не паспеў запрасіць [на танец] тую, што ўпадабаў, Яраславу. Марціновіч.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
mruczeć
незак.
1. разм. мармытаць;
mruczeć pod nosem — мармытаць пад нос;
2. муркаць; курняўкаць (пра ката)
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
bulwiasty
bulwiast|y
1. клубняносны;
rośliny ~e — клубняплоды;
2. разм. клубнепадобны; шышкападобны;
~y nos — нос бульбінай
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
cypel
м.
1. геагр. мыс, нос;
2. вяршыня;
gniazdo na cyplu skały — гняздо на вяршыні скалы
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
conk
[kɑ:ŋk]
1.
n.
1) Brit., Sl. нос -а m.
2) Sl. галава́ f.
3) уда́р у галаву́
2.
v.t.
уда́рыць, саўгану́ць (асабл. у галаву́)
•
- conk out
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
ако́раны, ‑ая, ‑ае.
1. Дзеепрым. зал. пр. ад акарыць.
2. у знач. прым. Ачышчаны ад кары. І вочы яго і нос, непамерна доўгі і чырвоны, пабіты на дзірачкі, як акораная чачоткавая бяроза, і ўся постаць дзеда Піліпа ператвараецца ў знак запытання. Колас. Сярод акораных васкова-жоўтых елак былі раскіданы буданы. Карпаў.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)