спецыялізава́ць, ‑зую, ‑зуеш, ‑зуе; зак. і незак., каго-што.

1. Даць (даваць) спецыяльныя веды і навыкі ў якой‑н. галіне навукі і тэхнікі; навучыць (навучаць) якой‑н. спецыяльнасці. Спецыялізаваць студэнтаў па тэлемеханіцы.

2. Прызначыць (прызначаць) для работы ў якой‑н. спецыяльнай галіне або для спецыяльнага выкарыстання. Спецыялізаваць магазіны. Спецыялізаваць гаспадаркі на вытворчасці тэхнічных культур.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

уво́дзіны, ‑аў; адз. няма.

1. Уступная, пачатковая частка чаго‑н.; уступ. Уводзіны да падручніка. □ Уводзіны ў артыкул крыху зацягнутыя. «ЛіМ».

2. у што. Раздзел навукі, у якім раскрываюцца асноўныя паняцці гэтай павукі. Уводзіны ў мовазнаўства.

3. Уст. Увядзенне парадзіхі з дзіцём у царкву і пачастунак у сувязі з гэтым. Пазвалі кума і куму на ўводзіны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ознаменова́ть сов. азнаменава́ць, адзна́чыць;

э́то откры́тие ознаменова́ло це́лую эпо́ху в исто́рии нау́ки гэ́та адкрыццё азнаменава́ла цэ́лую эпо́ху ў гісто́рыі наву́кі;

ознаменова́ть пра́здник торже́ственным собра́нием адзна́чыць свя́та ўрачы́стым схо́дам;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

сообщи́ть сов.

1. (уведомить) паве́даміць;

2. (передать качество, свойство) перада́ць; (придать) нада́ць;

сообщи́ть интере́с к нау́кам перада́ць ціка́васць да наву́кі;

сообщи́ть желе́зу магни́тные ка́чества нада́ць жале́зу магні́тныя я́касці;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

тяготе́ние ср.

1. физ. прыцягне́нне, -ння ср.;

земно́е тяготе́ние физ. зямно́е прыцягне́нне;

2. перен. ця́га, -гі ж.; (стремление) імкне́нне, -ння ср.;

тяготе́ние к нау́ке ця́га (імкне́нне) да наву́кі.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

вяду́чы

1. прич. (редко) веду́щий;

2. в знач. прил. веду́щий;

в. самалёт — веду́щий самолёт;

~чая ро́ля наву́кі — веду́щая роль нау́ки;

~чае ко́ла — тех. веду́щее колесо́;

3. в знач. сущ. веду́щий

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

frontier

[frʌnˈtɪr]

1.

n.

1) дзяржа́ўная мяжа́

2) мяжа́ прасо́ўваньня пасяле́нцаў у ЗША

3) перадава́я галі́на (наву́кі)

4) Obsol. цьвярды́ня f.; форт -у m.; паме́жны го́рад

2.

adj.

паме́жны

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

ЮНЕСКО (англійскае: UNESCO, United Nations Educational, Scientific and Cultural Organization - Камісія Арганізацыі Аб’яднаных Нацый па пытаннях адукацыі, навукі і культуры) Organisation der Vereinten Nationan für Erziehung, Wissenschaft und Kultur (UNESCO [ju´nɛsko] f)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

эруды́цыя

(лац. eruditio = вучонасць, адукаванасць)

начытанасць, глыбокія і ўсебаковыя веды, дасведчанасць у адной ці некалькіх галінах навукі.

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)

фі́зіка

(гр. physike)

1) навука, якая вывучае агульныя ўласцівасці і будову матэрыяльнага свету, а таксама законы руху матэрыі (напр. тэарэтычная ф., атамная ф.);

2) раздзел гэтай навукі, прысвечаны вывучэнню будовы і агульных уласцівасцей якой-н. формы матэрыі (напр. ф. Зямлі, ф. мора, ф. крышталёў);

3) спецыяльная дысцыпліна, якая займаецца вывучэннем гэтай навукі, а таксама падручнік па гэтай дысцыпліне.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)