Ахла́пак ’вялікі кавалак чаго-небудзь ядомага (напрыклад, мяса)’ (Мядзв.), охлапок ’абрэзак’ (Клім.), охлапы ’дрэннае мяса, адыходы пры разбіранні тушы’ (КСТ), охляпы ’кускі няякаснага мяса на баках’ (лельч., Шур, вусн. паведамл.). Польск. ochłapy ’рэшткі мяса, кавалкі дрэннага мяса’, ’кішкі, зрэзкі мяса’ (з беларускай тэрыторыі і суседніх польскіх, гл. Карл., 3, 382), ochłapek ’тс’ тлумачаць ад chłapać ’жэрці’ (Брукнер, 373), якое разам з chlapać ’біць па чым-небудзь вадкім’, ’хлябтаць’ гукапераймальнага паходжання, гл. Слаўскі, 1, 65; відаць, нельга адрываць ад ахлопак (гл.), параўн. ахлапісты снег і снегавыя ахлопкі (КТС), хлопак ’касмык, шкумат’ у Насовіча; развіццё значэння ад ’мяккі, бясформенны’ да ’слабы, дрэнны’, гл. у хлапаваты ’мяккаснежны і буйнаслаісты’, хлапі́на ’сасновае дрэва з буйнымі і мяккімі слаямі’ (Нас.), параўн. славен. ohlapen ’друзлы, абвіслы’.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
бешбарма́к, ‑у, м.
Спец. У народаў рэспублік Сярэдняй Азіі — страва з крышанага мяса, звычайна баравіны, з наварам мукі, круп.
[Цюрк. bešbarmak.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
вэ́нджаны, ‑ая, ‑ае.
1. Дзеепрым. зал. пр. ад вэндзіць.
2. у знач. прым. Прыгатаваны вэнджаннем. Вэнджанае мяса. Вэнджаная каўбаса.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
сальцісо́н, ‑а, м.
Каўбасны выраб з спрасаваных вараных субпрадуктаў (здробненых кавалачкаў мяса з свіной галавы, печані, языка і пад.).
[Фр. saucisson.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
стругані́на, ‑ы, ж.
Наструганая скрылікамі марожаная рыба (або мяса), якая ўжываецца як страва ў сырым выглядзе на Крайняй Поўначы.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
фрыкадэ́лька, ‑і, ДМ ‑льцы; Р мн. ‑лек; ж.
Клёцка, галачка з сечанага мяса ці рыбы, звараная ў булёне.
[Ням. Frikadelle.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
цяля́ціна, ‑ы, ж.
Мяса цяляці як ежа. [Грамабоіха:] — Закусь вазьмі, дык яно і пройдзе. Бяры цяляціну, ці кумпяка прабуй. Крапіва.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
шпіго́ўка, ‑і, ДМ ‑гоўцы, ж.
1. Дзеянне паводле знач. дзеясл. шпігаваць.
2. Прыстасаванне для ўтыкання шпігу ў мяса.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
адта́яць, -а́ю, -а́еш, -а́е; -а́й; зак.
1. (1 і 2 ас. не ўжыв.). Тое, што і адтаць.
Замарожанае мяса адтаяла.
2. што. Вывесці з замарожанага стану, размарозіць.
А. мёрзлыя яблыкі.
А. халадзільнік.
|| незак. адта́йваць, -аю, -аеш, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
перыса́рк
(ад перы- + гр. sark = мяса)
шкілетная абалонка галінак гідроідных паліпаў.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)