сла́бы, -ая, -ае.

1. Які мае малую сілу, магутнасць.

С. чалавек.

С. рухавік.

2. Нездаровы, хваравіты.

Слабая бабуля.

Слабыя нервы.

3. Які не вызначаецца моцным характарам; нястойкі.

Слабая натура.

Слабая воля.

4. Нязначны, малы.

Слабая падтрымка.

С. ўдзел.

5. Дрэнны, няўмела падрыхтаваны, выкананы недастаткова ўмела і пад.

С. вучань.

С. раман.

Сын с. ў матэматыцы.

6. Ненасычаны, нямоцны.

С. раствор солі.

Слабая гарэлка.

7. Нямоцна нацягнуты, свабодны.

Лейцы слаба (прысл.) нацягнуты.

Слабае месца або слабы бок каго-чаго (разм.) — недахоп чый-н. або чаго-н.

|| наз. сла́басць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

АРЛЫ́

(Aquila),

род птушак атр. сокалападобных. 9 відаў. Пашыраны ў Еўразіі, Афрыцы і Паўн. Амерыцы. Насяляюць гарыстыя, стэпавыя, пустынныя і лясныя мясцовасці. Ёсць рэдкія арлы, напр. стэпавы (арол чарах) і вельмі рэдкія, напр. іспанскі падвід арла-магільніка (A. heliaca adalberti), які ўключаны ў Чырв. кнігу МСАП. На Беларусі 5 відаў: падворлікі (вялікі і малы), беркут, арол-карлік, арол-магільнік. Найб. пашыраны малы падворлік. Іншыя трапляюцца абмежавана і ў невял. колькасці. Занесены ў Чырв. кнігу Беларусі.

Даўж. цела да 1 м, размах крылаў да 2,4 м. Апярэнне звычайна бурае. Хвост даволі кароткі. Ногі апераны да пальцаў. Гняздуюцца на зямлі, скалах ці дрэвах. Нясуць 1—3 яйцы. Кормяцца звярамі малой і сярэдняй велічыні, птушкамі, рэптыліямі, амфібіямі, зрэдку мярцвячынай. Здабычу высочваюць у палёце або падпільноўваюць, седзячы на ўзвышаным месцы. Знішчаюць шкоднікаў лясной і сельскай гаспадаркі. Арламі часам наз. і прадстаўнікоў інш. родаў драпежных птушак.

т. 1, с. 486

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

ме́ншы (выш. ст. ад малы) der klinere;

са́мы ме́нш der kleinste; jünger (малодшы);

ме́ншая ча́стка der klinere Teil;

ме́ншае зло das klinere Übel;

па ме́ншай ме́ры, са́мае ме́ншае wnigstens, mndestens, zumndest, zum Mndesten

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

shadowy

[ˈʃædoʊI]

adj.

1) цяні́сты; цёмны

2) як цень; няя́сны, невыра́зны, слабы́, малы́

a shadowy outline — няя́сны абры́с

3) нерэа́льны, пры́відны

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

niggardly

[ˈnɪgərdli]

1.

adj.

1) скупы́, скна́рлівы

2) малы́, мізэ́рны, скупы́; ску́па вы́дзелены

a niggardly gift — мізэ́рны падару́нак

2.

adv.

ску́па

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

Дро́бнымалы, дробны’ (БРС, Нас., Касп., Шат., Бяльк., Сцяшк., Сл. паўн.-зах. і г. д.). Гэта слова ўтворана яшчэ ў прасл. час (прасл. *drobnъ(jь); агляд матэрыялу гл. у Трубачова, Эт. сл., 5, 122) і лічыцца вытворным ад асновы *drob‑ (да *drobiti, *drobь).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

klein

1.

a мале́нькі, малы́

~ von Wuchs — невысо́кага ро́сту

der ~e Fnger — мізі́нец

von ~ auf — зма́лку, з мале́нства

2.

adv

bis ins Klinste — да дро́бязей

~ nfangen* — пачына́ць з мало́га

ein Wort ~ schriben* — піса́ць сло́ва з мало́й лі́тары

ein ~ wnig — тро́шкі, кры́шку

~ bigeben* — пакара́цца, скара́цца, уступа́ць

◊ ~, ber fein — ≅ малы́ залатні́к, ды дарагі́

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

пры́гарад

1. Гарадское прадмесце (БРС).

2. Абгароджанае месца для жывёлы ў полі або ў лесе (Светл.).

3. Малы горад, які прыпісаны да вялікага (Нас. АУ).

Беларускія геаграфічныя назвы. Тапаграфія. Гідралогія. (І. Яшкін, 1971, правапіс да 2008 г.)

прысе́лак

1. Месца для сялібы (Сміл. Шат.).

2. Малы пасёлак, хутар (Нас. АУ, Сміл. Шат.). Тое ж прысёлак (АЛМ, 1, 20, 284).

в. Прысёлкі Лаг.

Беларускія геаграфічныя назвы. Тапаграфія. Гідралогія. (І. Яшкін, 1971, правапіс да 2008 г.)

ВЯЛІ́КІ ЕНІСЕ́Й, Бій-Хем,

рака ў Рэспубліцы Тува, у Расійскай Федэрацыі, правая складаючая р. Енісей. Даўж. 605 км, пл. бас. 56,8 тыс. км². Выцякае з воз. Кара-Балык і цячэ пераважна ў гарах паўн.-ўсх. ч. Тувы. Гал. прытокі: Азас, Хам-Сыра, Сыстыг-Хем (справа). Каля г. Кызыл зліваецца з р. Малы Енісей (Ка-Хем), утвараючы Верхні Енісей (Улуг-Хем). Суднаходная на 285 км. Сплаўная.

т. 4, с. 383

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)