наўязджа́ць, ‑ае; зак.

Уехаць, заехаць куды‑н. у вялікай колькасці.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

нез’яўле́нне, ‑я, н.

Непрыбыццё, непрыход куды‑н. Нез’яўленне на работу.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

папяльні́к, папельніка, м.

Спец. Ніжняя частка топкі, куды падае попел.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

убу́хацца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца; зак.

Разм. Упасці, уваліцца куды‑н.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Стайно́ ‘аснова калаўрота, куды ўстаўляецца кола’ (пух., Сл. ПЗБ), ‘дэталь у прасніцы, да якой прывязваецца кудзеля’ (Касп.; талач., Шатал.), ‘сядзенне ў прасніцы’ (рагач., Сл. ПЗБ), ‘падстаўка, якой карыстаюцца пры трапанні льну’ (рас., Шатал.; лудз., Сл. ПЗБ), сто́йна ‘дошка з адтулінай, куды ўстаўляецца грэбень пры прадзенні’ (Кос.). Да стаяць (гл.) з суф. ‑н(о).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

ізагеатэ́рмы

(ад іза- + геа- + -тэрмы)

ізалініі пунктаў зямной кары з аднолькавай тэмпературай на глыбінях, куды не даходзяць гадавыя ваганні тэмпературы.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

рынхацэло́м

(ад гр. rhynchos = хобат + koiloma = поласць)

хобатная поласць немерцін; куды хабаток уцягваецца і з якой высоўваецца накшталт пальца пальчаткі.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

пазатыка́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е; -а́ны; зак., што.

1. Заткнуць усё, многія адтуліны.

П. шчыліны пакуллем.

2. Засунуць за што-н., уткнуць куды-н. усё, многае.

П. сякеры за пояс.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

папуска́ць², -а́ю, -а́еш, -а́е; зак.

1. каго. Пусціць куды-н. усіх, многіх.

П. коней у авёс.

2. (1 і 2 ас. не ўжыв.), што. Даць парасткі.

Таполя папускала парасткі.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

зату́паць, -аю, -аеш, -ае; зак.

1. Пачаць тупаць.

З. нагамі.

2. Захадзіць.

Хутка затупаў па хаце.

3. Зайсці, дабрацца куды-н. (разм.).

За дзень не спяшаючыся затупаеш у горад.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)