1. Імгненны разрад атмасфернай электрычнасці ў выглядзе яркай ломанай лініі.
Бліснула м.
2. Тэрміновы выпуск бюлетэня, газеты, кнігі і інш., а таксама вельмі тэрміновая тэлеграма.
3.Від засцежкі, якая хутка зашморгваецца.
|| прым.мала́нкавы, -ая, -ае (да 1 знач.).
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
крышта́ль, -я́і -ю́, м.
1. -я́, мн. -і́, -ёў. Цвёрдае цела, якое мае натуральную форму шматгранніка.
Крышталі кварцу.
2. -ю́. Від шкла.
Ваза з крышталю.
|| памянш.крышта́лік, -а, мн. -і, -аў, м. (да 1 знач.)
|| прым.крышталі́чны, -ая, -ае (да 1 знач.) ікрышта́льны, -ая, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
ачко́, -а́, мн. -і́, -о́ў, н.
1. Значок на ігральнай карце або косці, які абазначае яе вартасць і значэнне ў гульні.
2. Адзінка падліку выйгрышаў у спаборніцтвах, у спартыўных гульнях.
Набраць большую колькасць ачкоў.
3.Від азартнай карцёжнай гульні.
Гуляць у а.
|| прым.ачко́вы, -ая, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
міметы́зм, ‑у, м.
У біялогіі — від мімікрыі, як сродак самааховы, які заключаецца ў прыпадабненні знешняга выгляду некаторых жывёл да навакольнага асяроддзя і да іншых жывёл, забяспечаных чым‑н. ад ворагаў.
[Ад грэч. mimeomai — пераймаю.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
біпаля́рнасць, ‑і, ж.
Спец. Адзін з тыпаў распаўсюджвання арганізмаў, пры якім адзін і той жа від (род, сямейства) жыве ў сярэдніх шыротах Паўночнага і Паўднёвага паўшар’яў, але адсутнічае ў тропіках.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
бо́брык, ‑у, м.
1.Від сукна з кароткім стаячым ворсам. Паліто з бобрыку.
2.узнач.прысл.бо́брыкам. Пра кароткую мужчынскую стрыжку, пры якой спераду пакідаюцца стаячыя валасы. Стрыгчы бобрыкам.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
бо́цікі, ‑аў; адз. боцік, ‑а, м.
1.Памянш.да боты.
2.Від жаночага абутку. Волька пераабулася ў боцікі, апранула паліто, і.. [дзяўчаты] выйшлі з пакоя.Даніленка.
3. Тое, што і аканіт.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
гравю́ра, ‑ы, ж.
1. Малюнак, выразаны на гладкай паверхні цвёрдага матэрыялу (дрэва, металу, шкла), а таксама адбітак такога малюнка на паперы.
2.Від графікі, у якім выявай з’яўляецца такі малюнак.
[Фр. gravure.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
до́льнік, ‑а, м.
Від трохскладовага верша, пераходнага ад сілаба-танічнага да танічнага, у якім дапускаецца пропуск аднаго-двух ненаціскных складоў, радзей аднаго націскнога, або дабаўленне аднаго ненаціскнога склада ўнутры радка.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Módus
m -, Módi мо́дус, спо́саб, мане́ра, від; грам. лад
~ vivendi — [vi'vεndi] во́браз [лад] жыцця́
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)