жарт

(польск. żart, ад ням. Scherz)

1) востры дасціпны выраз; кароткае апавяданне са смешным, забаўным зместам;

2) невялікая камічная п’еса, звычайна бытавога характару.

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)

express3 [ɪkˈspres] v.

1. выка́зваць, выяўля́ць, пака́зваць, перадава́ць;

express interest/regret/surprise выка́зваць ціка́васць/шкадава́нне/здзіўле́нне;

This phrase expresses exactly the meaning of the word. Гэты выраз дакладна перадае сэнс слова.

2. выціска́ць (вадкасць, паветра)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

woeful

[ˈwoʊfəl]

adj.

1) гаро́тны; су́мны, журбо́тны

a woeful expression — гаро́тны, су́мны вы́раз

2) жа́ласны, ва́рты жа́лю

a woeful sight — жа́ласнае відо́вішча

3) зага́нны

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

бана́льнасць, ‑і, ж.

1. Уласцівасць, асаблівасць банальнага. А. Кістаў лічыў ворагамі сапраўднага рэалістычнага мастацтва рамесніцкія штампы, халодную абыякавасць і банальнасць. «Маладосць».

2. Збіты выраз, штамп; хадульны вобраз; агульнавядомая думка. Пераможаны ў гэтым слоўным турніры змушаны будзе адысціся, а з .. [дзяўчынай] астанецца той, хто больш пагаварыць ёй прыемных банальнасцей. Сіпакоў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

бюракро́нім

[ад бюракр(атыя) + гр. onyma = імя]

слова або выраз, якія часта ўжываюцца сродкамі масавай інфармацыі і з’яўляюцца адлюстраваннем унітарнага мыслення і беднасці мовы.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

жарт

(польск. żart, ад с.-в.-ням. schërz)

1) востры дасціпны выраз;

не на жарт — вельмі сур’ёзна;

2) невялікая камічная п’еса, звычайна бытавога характару.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

паліно́м

(ад палі- + гр. nome = частка)

алгебраічны выраз, які складаецца з некалькіх адначленаў, злучаных паміж сабой знакамі складання або адымання; мнагачлен (параўн. біном, маном).

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

юдаі́зм

(п.-лац. iudaismus, ад лац. iudaicus = яўрэйскі)

1) монатэістычная рэлігія, распаўсюджаная пераважна сярод яўрэяў; іудаізм;

2) моўны зварот, выраз, які ўласцівы яўрэйскай мове.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

ВАРВАРЫ́ЗМ

(ад грэч. barbarismos іншамоўны),

запазычанае слова ці выраз, якія ў бел. мове не асвоены або асвоены часткова (пераважна графічна). Вылучаюцца агульныя і індывідуальныя. Агульныя варварызмы выкарыстоўваюцца пастаянна і могуць паўтарацца ў розных тэкстах: cito — тэрмінова (у медыцыне), tête à tête — з вока на вока. Індывідуальныя сустракаюцца пераважна ў мове маст. л-ры для стварэння мясц. каларыту; яны звычайна не паўтараюцца і не выходзяць за межы аднаго твора: «Звон кафедральны кліча на Ave» (М.Танк), «Згодны... Суцінку!.. Лайёт!..» — загуло ў натоўпе» (П.Броўка).

Л.І.Бурак.

т. 4, с. 8

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

zawzięty

1. люты; злосны;

zawzięty spór — лютая спрэчка;

zawzięty wyraz twarzy — злосны выраз твару;

2. упарты, настойлівы

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)